Begin deze week brak Brussel het Belgische record regeringsvorming van 541 dagen van 2010-2011. Dat wordt dan op wereldvlak de langste regeringsvorming ooit na Noord-Ierland in 2017-2019.
Deze week begon met eindelijk een akkoord over de begroting voor de komende jaren. De vakbonden trokken zich daar weinig van aan en gingen gewoon door met hun aangekondigde staking van drie dagen.
Eindelijk een akkoord over de begroting. Dat is op zich goed nieuws. Het alternatief, de val van de regering met daaropvolgend maanden of zelfs jaren stilstand tot we een nieuwe regering zouden hebben, zou compleet onverantwoord zijn, zeker in het huidige geopolitieke en economische klimaat.
Vorige week was er veel commotie over de RTL-documentaire ‘Sans boulot: tous fraudeurs’, over niet-werkenden in Verviers. Die commotie is enigszins verrassend, gezien die problematiek al veel langer gekend zou moeten zijn.
Het politieke schouwspel van de voorbije dagen (en nachten) en weken rond de federale begrotingsopmaak is een regelrechte schande, en maakt ook pijnlijk duidelijk dat de prioriteiten van onze politici verkeerd liggen. De politieke spelletjes rond de begroting en het (vrij ongeloofwaardige) dreigement om daarover de regering te laten vallen, is al lang geen ernstig of verantwoord bestuur meer.
Vorige week kondigde BASF aan dat in Antwerpen 600 van de 3600 jobs verdwijnen. Deze week volgde het bericht dat Celanese haar chemiefabriek in Limburg sluit, waarbij 160 jobs verloren gaan.
In de discussie over de begrotingsonderhandelingen blijft de vraag hangen of de inspanningen nu vooral aan de inkomstenkant, dan wel aan de uitgavenkant moeten gebeuren. Krijg je waar voor je geld?
Na meer dan een week van ballonnetjes gaan de begrotingsonderhandelingen stilaan de laatste rechte lijn in naar de opgeschoven deadline van 21 oktober. De komende week zitten er ongetwijfeld opnieuw een aantal (ondertussen quasi-traditionele) nachtelijke onderhandelingen aan te komen.
Gisteren werd er opnieuw betoogd tegen de hervormingsplannen van de federale regering. De vakbonden rekenden op de grootste betoging in elf jaar.
In de aanloop naar de federale begrotingsopmaak voor 2026 gaat voorlopig de meeste aandacht (verrassend genoeg) naar de inkomstenkant, en dan vooral naar allerlei uitzonderingsregelingen in onze fiscaliteit. De voorbije week ging het daarbij al over flexijobs, jobstudenten, managementvennootschappen en nacht- en ploegenarbeid.
De Belgische overheidsfinanciën zijn er dramatisch aan toe. Volgens de jongste ramingen van het Planbureau liggen al onze overheden samen dit jaar op koers voor een begrotingstekort van 5,4% van het bbp, of 34 miljard euro.
Tegen de achtergrond van heel wat slecht economisch nieuws over de handelsoorlog, de overheidsfinanciën, recordcijfers van faillissementen en toenemende werkloosheidscijfers waren er de voorbije maanden toch ook wat lichtpuntjes voor onze economie.
De aanhoudend magere economische groei laat zich ook voelen op de arbeidsmarkt. Niet dat die nu door een zware crisis gaat (er is nog altijd groei), maar het is wel duidelijk dat de dynamiek ook daar hapert.
Onze overheden (zowel federaal als regionaal) moeten de komende dagen en weken aan de slag met de begroting. Dat wordt een enorme uitdaging.
Onze overheden moeten de komende weken aan de slag met de begroting. Dat blijft een enorme uitdaging.
Terwijl de inflatie in ons land vorig jaar tussen 3 en 4% bleef hangen, halveerde die de voorbije maanden. In januari bedroeg de inflatie nog 4,1%, in augustus was deze teruggezakt tot 1,9%. En de neerwaartse trend is nog niet voorbij. Dat is in belangrijke mate te danken aan de energieprijzen.
De economie groeit nog steeds met ongeveer 1% per jaar, maar ondernemers blijven onzeker door hoge kosten, zwakke vraag en internationale spanningen. Hoewel het ondernemersvertrouwen licht herstelt, blijven veel sectoren, vooral de industrie en bouw, kampen met grote uitdagingen.
Met onder meer het zomerakkoord, de handelsoorlog en de onzekere geopolitieke situatie was het niet meteen een rustige zomer. En ook voor de komende maanden blijven er heel wat onzekerheden.
Met de inzet van de Nationale Garde in Washington DC, het ontslag van het hoofd van het Bureau of Labor Statistics (zowat de belangrijkste dienst voor economische statistieken in de VS), de aanval op de centrale bank, de gesprekken met Rusland en de volgende stappen in de handelsoorlog was het geen rustige zomervakantie voor president Trump.
Zaterdag is president Trump een half jaar ver in zijn tweede ambtstermijn. Waar initieel velen de inschatting nog maakten dat het, zoals in zijn eerste termijn, allemaal wel zou meevallen, is ondertussen pijnlijk duidelijk dat dat niet het geval is.
Vandaag vieren we de Vlaamse feestdag. Daarom, speciaal voor 11 juli, 10 troeven van de Vlaamse economie (in willekeurige volgorde):
Deze week bereikte de federale regering (eindelijk) een akkoord over de invoering van een belasting op gerealiseerde meerwaarden op aandelen. 10 redenen waarom de nieuwe meerwaardebelasting economisch geen goed idee is.
De verschillende instellingen die de Belgische economie opvolgen kwamen de voorbije weken allemaal met een update van hun vooruitzichten. Die zijn niet meteen om euforisch van te worden (om het zacht uit te drukken).
De verhoging van de NAVO-norm zoals beslist werd op de NAVO-top in Den Haag, vormt een unieke kans om onze economie weerbaarder te maken. Defensie is geen eiland, maar moet ingebed zijn in het economisch weefsel.
Maak een profiel aan voor:
Ben je Voka-lid? Dan krijg je ook:
