
Vlaamse talentstrategie? Met potten bakken gaan we economisch geen potten breken...
Ambachtelijke opleidingen zoals molenaar of potten bakken zitten vandaag in de lift. Ze spelen in op de wens naar creativiteit en de zin iets te doen met de handen en dit als tegengif op een stressvol bestaan en een druk hoofd. De passie siert de cursist die graag exotische talen wil leren, aan zijn eigen koersfiets wil sleutelen of zijn renovatieproject zelf in handen wil nemen. Maar is er evenveel passie voor de opleiding die bijdraagt aan de job en de loopbaan? Of is dit toch vooral een zaak van moeten en dus liefst van de overheid en de werkgever die het maar moeten organiseren en vooral financieren? Bij voorkeur dan nog tijdens de werkuren.