Getuigenis van David Van De Gejuchte, plantmanager van Oleon Texas

Oleon realiseert in Houston een uitbreiding van 18.000 m² realiseren, waar ze nu nog volop mee bezig zijn. Het gaat om een investering van circa 100 miljoen dollar.

Tekst Bart Vancauwenberghe

Als internationale speler in de oleochemie fungeert Oleon als de werkgever van meer dan 1.000 mensen wereldwijd. Het bedrijf zet natuurlijke oliën en vetten om in duurzame, hoogtechnologische bouwstenen zoals esters, met toepassingen in sectoren zoals voeding, cosmetica, smeermiddelen en farmaceutica. Met productiesites in Europa, Azië en straks ook de Verenigde Staten combineert Oleon industriële schaalgrootte met een sterke focus op innovatie en duurzaamheid.

David Van De Gejuchte is er al sinds 1997 aan de slag. Nadat de Deinzenaar op de hoofdzetel in Ertvelde alle treden van de ladders binnen de onderhoudsafdeling had beklommen – met even een ‘uitstap’ naar de aankoopafdeling – nam hij vanaf 2013 de leiding van het onderhoudsteam in handen om de transitie naar predictief onderhoud in goede banen te leiden. Vijf jaar later volgde zijn eerste buitenlands avontuur.

“Toen ik de kans kreeg om in onze vestiging in Maleisië ‘asset reliability manager’ te worden, heb ik na overleg met mijn vriendin vrij snel beslist om op die trein te springen. De zoektocht naar een woning, een bezoek aan de school voor onze toen vierjarige zoon en de fabriek zelf overtuigden ons helemaal. De entiteit ( in Port Klang, red.) bestond er sinds 2008, maar het onderhoud gebeurde niet volgens de standaarden die Oleon wil hanteren. Ik heb er 3,5 jaar gewerkt om het niveau op te krikken en de mensen op te leiden die er na mijn vertrek over bleven waken dat de lat hoog blijft liggen. Professioneel is het altijd mijn doelstelling geweest om een zaadje te planten, en er vervolgens voor te zorgen dat het team de uitgezette lijnen blijft volgen.”

Vertrouwen verdienen

Het leven in Maleisië beviel het gezin van David ten zeerste. Als de wereld gespaard was gebleven van het coronavirus, zat hij er misschien nog. “We kenden er een comfortabel bestaan. Bovendien leunt de aanpak van de internationale scholen er dicht aan bij de Europese manier van lesgeven, wat ook een geruststelling was. Ook op werkvlak was het een fijne ervaring. Als leidinggevende expat komt het eropaan je in het begin wat op de achtergrond te houden, ook uit respect voor de lokale cultuur. De lokale medewerkers zien je als een buitenlander die gestuurd is door het hoofdkwartier, waardoor ze zich afvragen: ‘Zijn we hier wel goed bezig?’ Wie meteen tabula rasa wil maken, heeft dan ook een grote kans om de medewerkers af te remmen, wat contraproductief werkt. Na een half jaar tot negen maanden bouw je steeds meer vertrouwen op, zie je de mensen groeien en is de tijd rijp om een bepaalde visie te introduceren.”

De strenge lockdowns in Azië, waarbij vooral de opening van de scholen telkens weer werd uitgesteld, leidde tot een vervroegde terugkeer van Davids vriendin en zoon naar België, waardoor hij er acht maanden alleen verbleef. “Daarom was ik ook tevreden toen we eind 2021, op het moment dat mijn contract als expat afliep, herenigd werden. Ik nam toen op de vestiging van Oleon in Oelegem eerst de functie van engineeringmanager op en kreeg er vervolgens de kans om die productie-entiteit te leiden als plantmanager. In functie daarvan pendelde ik lange tijd tussen Deinze en Oelegem, waarna ik een appartement in Ranst nam om de dagelijkse reistijd aanzienlijk te kunnen beperken. De grootste aanpassing in België was het weer terechtkomen in de alom bekende mallemolen. In Maleisië werkte ik vanzelfsprekend ook veel, maar ging de vrije tijd volledig naar het gezin.”

Houston calling

In juli 2023 besliste de general manager van de opstartende Oleon-vestiging in Houston om een andere professionele uitdaging te kiezen. Hoewel David het als Oost-Vlaming wel leuk werken vond in de Kempen, ging hij toch in op de vraag van zijn werkgever om naar de States te verhuizen. “Die stap is gebeurd met een tussenperiode van een half jaar, waarin ik telkens drie weken België afwisselde met drie weken tussen ‘stars & stripes’. Die fase was nodig om mijn opvolger in Oelegem de kans te geven zich in te werken. In de kerstperiode van 2023 zijn we verhuisd. Opnieuw waren mijn vriendin en ikzelf er op twee dagen uit om ook deze kans met beide handen te grijpen. We wisten vanuit onze periode in Maleisië dat er op die manier ook automatisch meer tijd voor ons gezin zou vrijkomen.” 

Oleon had aanvankelijk grond gekocht in het oosten van Houston. “Nog voor de eerste spadesteek kregen we aan de andere kant van de stad de opportuniteit om een productie-unit van een andere onderneming – waarvan de activiteiten een aantal linken hadden met die van ons – over te nemen. Bovendien konden we er vlak naast nog een uitbreiding van 18.000 m² realiseren, waar we nu nog volop mee bezig zijn. Dat gaat gepaard met een investering van circa 100 miljoen dollar, voor productieprocessen die vooral focussen op esterificatie.”

Esters zijn chemische verbindingen die ontstaan door een reactie tussen een alcohol en een vetzuur. Ze worden gemaakt uit hernieuwbare grondstoffen, zoals plantaardige of dierlijke oliën en zijn dus cruciaal voor bijvoorbeeld smeermiddelen, weekmakers, oplosmiddelen, cosmetica, voeding en farmaceutica. Esterificatie is het basisproces waarmee esters worden gemaakt in gecontroleerde omstandigheden. “In Houston spitsen we ons vooral toe op de productie van een veertigtal esters voor de olie- en gasmarkt en voor smeermiddelen. Ons administratief centrum blijft in Simpsonville, South Carolina, gevestigd.”

(lees verder onder de foto)

David Van De Gejuchte start in Texas de gloednieuwe Oleon-fabriek op.

Buitenbeentje

Het leven in de Verenigde Staten heeft sowieso raakpunten met de Europese cultuur, maar er zijn ook grote verschillen. “Op zich verloopt het leven hier vrij aangenaam. Alles is beschikbaar, alles is ‘big’, winkels zijn lang open, enzovoort. We leven in Woodlands, waar er een vrij grote community is van expats die voor andere ondernemingen uit de olie- en gasindustrie actief zijn. Op vlak van comfort hebben we niets te kort. Wel voelen we dat de opbouw van vriendschappen minder evident is. We onderhouden vooral aangename contacten met mensen uit Mexico, San Salvador en andere Zuid-Amerikaanse landen. Doorgaans zijn zij ook aan de slag in de nichemarkt waarin ik werk. Wat je vooral merkt aan vriendschappen met Amerikanen die in deze business actief zijn, is dat ze veel belang hechten aan opportuniteiten die met dergelijke relaties gepaard kunnen gaan, onder het motto ‘what’s in it for me’. Vriendschappen worden oprechter als je je engageert voor organisaties van politieke of religieuze strekking. Doe je dat niet, blijf je eerder een buitenbeentje.”

Opvallend: de koopkracht in de Verenigde Staten is omgekeerd evenredig met het nastreven van een gezond voedingspatroon. “Je kan je leefkosten hier gevoelig beperken door voluit voor fastfood te kiezen. Wie eerder een fan is van een gezonde westerse keuken, betaalt daar een stevige prijs voor. Ook voor activiteiten of entertainment mag je diep in de buidel tasten.”

Bij Amerikaanse werkgevers draait alles om business en het genereren van zo veel mogelijk inkomsten. “Uiteraard is dat logisch, maar in vergelijking met Maleisië hechten bedrijven in de Verenigde Staten toch minder aandacht aan het sociale aspect. In Azië ligt veel meer de nadruk op het aanbieden van een zo hoog mogelijk serviceniveau en een maximale dienstbaarheid van de klant, zonder dat zich dat meteen vertaalt in een hogere prijs. Belgische ondernemingen zetten dan weer graag in op partnerships die tot win-winsituaties leiden.”

Waterdichte voorbereiding

In het land van Uncle Ben twinkelen de ogen van bedrijfsleiders vooral door dollartekens. “Voor elke extra service die ze aanbieden, betaal je als klant een prijskaartje. Zeker voor grote projecten, zoals de bouw en de indienstneming van onze nieuwe productiefaciliteit, kan dat verstrekkende gevolgen hebben. Vanaf half oktober zitten we in de ‘koude opstart’, zeg maar de testfase. In november plannen we de eerste productieruns, om hopelijk vanaf Nieuwjaar 2026 volledig operationeel te zijn. We hebben al herhaaldelijk gemerkt dat het succes van deze realisatie staat of valt met een zo minutieus mogelijke voorbereiding en de daaraan gekoppelde budgettering. Eigenlijk is voor elk specifiek detail een erg nauwkeurige engineering én omschrijving in het contract nodig. Elke opening die je laat, ieder aspect dat voor interpretatie vatbaar is, is voor je zakelijke partners een kans waar ze gretig gebruik van maken om je voor extra diensten te doen betalen. Eigenlijk is dat een businessmodel op zich.”

Het is één van de redenen waarom Oleon ervoor koos om de vooropgestelde tijdslijn voor de indienstneming van de productiefaciliteit koste wat het kost te respecteren. Door te zorgen voor een zo ‘waterdicht’ mogelijke omschrijving van elk facet dat bij het bouw- en logistieke proces komt kijken, kan je een exuberante overschrijding van het budget vermijden.

Hogere volatiliteit

Als Belgisch bedrijf zet Oleon al 20 à 25 jaar in op de Amerikaanse markt. De beslissing om er volop te investeren in een eigen productie-entiteit, kwam precies op het goede moment, zeker nu Donald Trump er opnieuw de plak zwaait. “Sinds het begin van zijn tweede ambtstermijn zien we in de Amerikaanse economie weer een hogere volatiliteit, onder meer door de hoge importtarieven”, weet David. “Ik omschrijf zijn bewind wel eens als een ’24 uur’-politiek, waarbij een beslissing van gisteren morgen alweer tenietgedaan kan zijn. Dat gebrek aan een coherente langetermijnvisie schrikt ook veel Amerikaanse bedrijven af om te investeren. Het huidige beleid is vooral positief voor ondernemingen die hun activiteiten volledig kunnen bolwerken via samenwerkingsverbanden met lokale partners. Voor al wie grondstoffen of producten uit andere continenten nodig heeft, is het economisch klimaat vandaag minder positief.” 

Harde politieke strijd

Nu David al beter met het Amerikaans politiek klimaat vertrouwd is, kan hij beter begrijpen waarom Trump erin slaagde zich te laten herverkiezen. “Het valt me op dat politiek en geloof thema’s zijn die de meeste mensen wel interesseren, maar waar ze niet graag over praten. Dat komt onder meer door de keiharde manier waarop politiek hier wordt bedreven. Politici blijven hier doorgaans mordicus vasthouden aan hun eigen mening. Met tegenstanders rekenen ze het liefst af door hen kordaat de mond te snoeren.”

Het draagt er allemaal toe bij dat David vol gedrevenheid verder werkt aan dit project in Houston, maar normaal eind 2026 opnieuw richting vaderland trekt, samen met vriendin en kind. “Mijn vriendin heeft hier haar draai gevonden met vrijwilligerswerk op school en culinaire ondersteuning voor organisaties die kinderen met kanker helpen. Onze intussen elfjarige zoon vindt ook dit avontuur fantastisch, maakt kennis met een andere manier van onderwijs en een andere cultuur. We amuseren ons hier zeker, maar eenmaal de organisatie hier tegen eind volgend jaar volledig op de rails staat, zou een nieuwe Belgische uitdaging bij Oleon me zeker wel zinnen.”