Dewilde Engineering - “Dankzij robotica verleggen we grenzen”

Op 30-jarige leeftijd besloot u om voor een managementbuy-out te gaan. Wat deed u de sprong wagen?

Patrick Heughebaert: “Als ingenieur van opleiding werkte ik op jonge leeftijd voor onder meer Packo, Ceratec en Pidy. Dewilde Engineering vormde een aparte vennootschap binnen Pidy. Thierry Dehaeck zocht iemand die Dewilde met kennis van zaken wilde aansturen en dacht aan mij. Ik was nog jong, maar besloot in 1997 de sprong te wagen. Engineering is nu eenmaal mijn passie, en dat is tot op vandaag nog altijd zo. Ik voelde mij toen nog te jong om manager te zijn, maar ik overtuigde mezelf om al doende te leren. In 2005 tekende ik voor de MBO. Stap per stap hebben we ook de machinebouw meer en meer op de kaart gezet. Thierry Dehaeck was in de beginjaren de belangrijkste klant met Pidy. Vandaag hebben we in alle businessunits veel grote namen als klant en daar zijn we als kleine kmo best fier op. Ons orderboek zit nu al vol tot eind 2025.”

Er zijn wel meer jonge dertigers en veertigers die dromen van een MBO, maar het financiële plaatje boezemt hen meestal schrik in. Hoe kreeg u het voor elkaar?

Patrick Heughebaert: “Mijn goede relatie met Thierry Dehaeck heeft zeker geholpen. We stelden een redelijk aflossingsplan op, gespreid over meerdere jaren. Voor het kapitaal kon ik niet anders dan naar de banken te stappen. We vergeleken de offertes van 2 banken. Aan elke jongere die droomt van een MBO, raad ik aan om dat soort demarches niet alleen te doen, maar een beroep te doen op een professionele vertrouwenspersoon en consultant. Zo heb ik geleerd dat je niet naar de banken moet toegaan met de vraag naar kapitaal, maar dat je eerst een businessplan moet schrijven om de kapitaalverschaffer te overtuigen van het intrinsieke potentieel.”

Ondernemen staat synoniem aan evolueren. Zoals de oude Grieken al wisten: panta rhei, alles vloeit. Wat waren de belangrijkste stappen de voorbije 10 jaar?

Patrick Heughebaert: “Alles stond in het teken van groeien in kennis. In ons geval zijn we gewoon mee gegroeid en geëvolueerd met onze klanten. Heel eerlijk: in mijn businessplan werd niet eens uitdrukkelijk over groei gesproken. Maar de expansie kwam als het ware vanzelf. Bovendien zijn we actief in een sector die vandaag de dag erg ‘sexy’ is. Technologie, innovatie, robotica, de virtuele wereld: dat spreekt ingenieurs en steeds meer jongeren aan. Zo zijn we van 3 ingenieurs geëvolueerd naar 15 vandaag, allemaal slimme koppen.”

Liza Heughebaert: “De ingenieurs van het eerste uur zijn ook altijd aan boord gebleven. Dat zegt iets over de vibe die hier aanwezig is. Ik heb al van in de tijd dat ik kind was grote bewondering gehad voor het bedrijf van mijn vader. Hij heeft me nooit gepusht om hier aan de slag te gaan. Je doet wat je denkt te moeten doen, was zijn boodschap. 3 jaar geleden ben ik met volle goesting ingestapt. Ik volg nu de financiële kant en het personeelsbeheer op. We zijn de voorbije jaren doorgegroeid naar 45 medewerkers; 5 jaar geleden was dat nog de helft. Ook mijn partner Brecht heeft met zijn technische kennis het team versterkt.”

U kiest rond deze tijd voor een nieuwe naam. Is dat wel een goed idee gezien de naambekendheid die Dewilde Engineering al decennia lang geniet?

Liza Heughebaert: “Met de naamsverandering willen we een statement maken naar de toekomst toe. Het moet iets zeggen over onze ambitie om de lat steeds hoger te leggen. We hebben een beroep gedaan op het marketingbureau About Brands uit Roeselare om de naam te zoeken die beter onze activiteiten zal ondersteunen. Binnenkort zal dat gecommuniceerd worden.” Patrick Heughebaert: “De naam Dewilde stond op zich, maar een mijnheer Dewilde liep hier niet rond hoor.” (lacht)

U ziet ook stilaan een nieuwe generatie dertigers, met onder meer uw eigen dochter Liza en haar man Brecht, aantreden. Hoe bereiden ondernemers zich het best voor op een aflossing van de wacht?

Patrick Heughebaert: “We hebben ons professioneel laten begeleiden in dat proces. Ik zou dat ook iedereen aanraden. Derden zien beter hoe of wat. Wij deden in casu beroep op Jos Verdonck van het gelijknamige bureau uit Menen, een expert die ons prima begeleidde. Omdat we als kleine kmo al die jaren waren blijven groeien, werkten we ook behoorlijk chaotisch. Ik geef dat grif toe. Maar het was ook niet abnormaal. De uitdaging bestond erin om te zorgen voor meer organisatie en structuur. De intrede van Liza in 2021 heeft ons op de goede weg gezet. We nemen nu de ervaring uit het verleden mee, maar binnen een meer professionele organisatie en dus minder op basis van buikgevoel.”

Jongeren hebben ook een eigen visie, wat kan zorgen voor meerwaarde maar ook voor een bron van onvrede of conflicten. Hoe gaat u daarmee om?

Patrick Heughebaert: “Ik prijs me gelukkig en zie terzake ook weinig problemen: de volgende generatie toont dezelfde ambities als die van ons. En voor de rest: ik heb er weinig problemen mee als ze bepaalde zaken anders zien in het belang van het bedrijf. Weet u, ik ben een ingenieur en doe het liefst mijn eigen ding. Daar haal ik nu eenmaal de grootste voldoening uit, elke dag opnieuw. Ik denk soms dat mijn kinderen nog meer affiniteit tonen met het bedrijf dan ikzelf.”

Liza Heughebaert: “Laat daar geen twijfel over bestaan: mijn hart ligt hier. Ik kom uit het onderwijs, en ben blij dat ik de stap heb gezet om de zaken financieel en qua personeelsbeleid mee in de goede richting te sturen.”

De facto zijn jullie zeer nadrukkelijk gericht op de voedingssector. Is dat niet dé uitdaging: de actieradius proberen te verbreden?

Patrick Heughebaert: “Dat is nu reeds een feit. Wij benadrukken op heden dat we de knowhow en ervaring ten dienste stellen. Ook andere sectoren kunnen daar gebruik van maken. Vooral dankzij robotica verleggen we nu meer en meer onze grenzen, ook buiten de voedingssector dus.”

Liza Heughebaert: “In ons atelier verschijnt de laatste tijd meer kleur, wat wijst op meer projecten buiten de voedingssector, die vooral met inoxconstructies werkt.”

Innoveren is een toverwoord, maar in de praktijk ook een niet altijd even eenvoudig gegeven. Wat is de rechtste weg naar succes in innovatie?

Patrick Heughebaert: “Als het over innovatie gaat, geloof ik maar in één concept: samenwerking. We hebben de voorbije jaren partnerships afgesloten met heel grote jongens, zoals met het Zweedse ABB (dat ons het statuut value provider bezorgde) en met het Duitse Siemens. Niet toevallig spelers die zeer innovatief bezig zijn. Van ABB bijvoorbeeld kopen wij de robots en vermarkten die als leverancier. Het is een proces van jaren om het vertrouwen te winnen, maar we zijn omwille van onze bewezen toegevoegde waarde nu erkend als hun geprivilegieerde partner. Heel eerlijk: het zijn complexe opdrachten die we uitvoeren, maar ik durf te zeggen dat we ‘top’ zijn.”

Als groeibedrijf bij uitstek heeft u 2 mogelijkheden: u kan endogeen doorgaan of via overnames de expansie versnellen. Wat geniet uw voorkeur?

Patrick Heughebaert: “Ik heb weinig tot geen ambities richting overnames. Laat ons maar verder blijven groeien zoals we al een leven lang bezig zijn. Ik geloof wel in spin-offs die in het verlengde liggen van onze corebusiness. Zo hebben we recent samen met ATMV, REO Veiling en Inagro een nieuw bedrijf in de markt gezet, waarbij prei via hydrocultuur gecultiveerd kan worden op vlotters. Het hele proces zit nu in de proeffase; dit jaar willen we schakelen naar productie. Zonder overdrijven: dit wordt uniek in de wereld, niemand heeft ons dat al voorgedaan. Het potentieel is enorm.”

Dewilde heeft de laatste tijd zeer mooie referenties opgetekend met robotica. Gebeurt dat ten koste van tewerkstelling of het eigen DNA van het bedrijf? Met robots gaat u bijvoorbeeld niet aan teamwork doen, toch?

Liza Heughebaert: “Sta me toe dat anders te zien. Robotica en automatisatie gaan niet ten koste van tewerkstelling, maar zorgen voor een optimalisatie en herwaardering van de werkgelegenheid. Als mensen door de integratie van die robots of automatisatie betere werkomstandigheden krijgen, kan de focus net sneller gelegd worden op het DNA van een bedrijf en een positieve werksfeer.”

Patrick Heughebaert: “Dankzij deze nieuwe technologie kunnen onze klanten zich verder ontwikkelen en sterker staan ten opzichte van hun conculega’s. Intern hebben we sterk geïnvesteerd in het realiseren van onze projecten in de virtuele wereld. Concreet heeft dat bijgedragen tot betere samenwerking met de klant en beter teamwork intern.”

Vindt u nog gemakkelijk de broodnodige ingenieurs in de regio Ieper?

Liza Heughebaert: “Dat is op heden niet onze grootste bezorgdheid. We slagen er momenteel in om de juiste mensen op de juiste plaats te voorzien. Dankzij onze innovatieve high-end toepassingen is blijkbaar ook nog voldoende interesse voor ons bedrijf.”

Ondernemen is naast durven, denken, doen en doorzetten ook een kwestie van dromen, zo zei Jean Van Marcke ooit. Waar kan u van dromen voor de komende jaren?

Patrick Heughebaert: “Ik heb al altijd een grote droom gekoesterd: in onze sector een referentiebedrijf op de kaart zetten. Vandaag ben ik 57 en durf ik – zonder naast mijn schoenen te lopen – zeggen dat die missie al deels geslaagd is. Ik geef maar één eenvoudig voorbeeld: vroeger ging Picanol voor de engineering van bepaalde machines aankloppen bij een aantal grote internationale spelers. Nu vertrouwen ze op een bedrijf uit West-Vlaanderen dat hen evengoed de knowhow kan aanleveren, en misschien zelfs beter. Als je dat kan bereiken, mag je fier zijn op het gepresteerde werk en de plaats die je hebt veroverd met kwalitatieve oplossingen.”

Liza Heughebaert: “Veel industriële bedrijven worstelen met vragen als het over machinebouw of robotica gaat. Idem dito voor herstellingen. Next door kunnen ze de oplossingen vinden. Je moet het niet altijd ver gaan zoeken, toch? Wij willen daar graag ook in de toekomst een antwoord op bieden.”