Emmanuel Cottem is Head of Finance van Vandemoortele in het Verenigd Koninkrijk. De activiteiten omvatten enerzijds de verkoop van margarines, vetten en oliën in het VK en anderzijds de verkoop van bakkerijproducten zoals donuts en viennoiserie – samen goed voor een omzet van 100 miljoen GBP per jaar. Vandemoortele produceert ook croissants en chocoladebroodjes in Worcester. Emmanuel woont met z’n echtgenote en zoontjes van 3 en 6 in Staines, waar de commerciële activiteit gevestigd is.
Ik doe deze job sinds april 2022, maar woon pas sinds september van dat jaar in het VK.
Sinds de Brexit moet je bedrijf eerst als ‘sponsor’ erkend worden om hier als werknemer een visum te kunnen aanvragen. Een lang proces dat bijna een half jaar in beslag nam. Ik pendelde toen tussen het VK en België.
We wonen op een half uurtje van Londen, waar het kantoor gevestigd is.
Ik had de cultuurshock wat onderschat, moet ik toegeven. Onze landen liggen zo dicht bij elkaar, en toch zijn ze zo verschillend. Britten zijn in het begin vaak wat gereserveerd, maar eens je ze kent zijn ze heel vriendelijk. Je moet de typisch Britse humor wel wat leren appreciëren.
De complianceregels op het gebied van taks en de manier van belastingberekening zijn hier anders.
Bovendien werkt de belastingdienst administratiever en bureaucratischer dan in België. Ik merk dat ook daar bespaard wordt, waardoor er regelmatig iets fout loopt. Ondanks de sterk doorgedreven digitalisering is het bijvoorbeeld geen uitzondering dat je betaling verloren gaat, waarna je er dan zelf moet achteraan gaan.
De schrik voor processen en claims is hier ook wel een stuk hoger dan op het continent.
Dat merk ik in onze business, maar ook in het dagelijkse leven. Op restaurant wordt altijd eerst gevraagd of je allergieën hebt, zodat ze ingedekt zijn mocht er iets fout lopen. Ook opvallend: de middenstand is hier voor een groot stuk weggevallen. Zelfstandige shopkeepers vormen een zeer kleine minderheid in vergelijking met gigantische retailketens en restaurantgroepen.
De ervaring om hier te wonen en te werken is een verrijking voor ons en voor onze kinderen.
Zij spreken vloeiend Engels. We denken nog na over hoe we hun kennis in België op peil zullen houden, aangezien we dit jaar terugkeren. Londen gaan we missen. De musicals, musea en restaurants, maar ook de ongerepte natuur die je ziet eens je de stad uit bent.
