Gastblog Techtrip Singapore/Mumbai: "The search of happiness"

Onze laatste dag met bedrijfsbezoeken in Mumbai en wegens omstandigheden heb ik het eerste deel van de dag moeten missen. Bijgevolg ga ik me hoofdzakelijk beperken tot een remix van de gesprekken van gisterenavond. Dit is gebaseerd op waargebeurde gesprekken.

Gespreksonderwerp nummer één onder de ondernemers gisterenavond (en de rest van de week): Geluk en vooral de zoektocht naar geluk. 

Wat maakt een ondernemer gelukkig?

Passie

Ondernemers zijn vaak mensen met passie. Logisch want je moet eigenlijk voldoende gepassioneerd zijn door een bepaald idee of doel om voldoende gestoord te zijn om een bedrijf te starten. Een bedrijf runnen is nooit een kabbelend beekje, maar blijft altijd een draaikolk, dus moet er wel een behoorlijke drive zijn om het te doen.  

Luisteren en kijken naar andere mensen met een passie maakt ondernemers ook gelukkig. Zelf ben ik helemaal niet geïnteresseerd in voetbal, maar luister ik wel met veel plezier naar iemand die gelukkig wordt door te bouwen aan de toekomst van de voetbalclub waar hij als kind vol bewondering in de tribune zat. Passie is fantastisch, maar teveel passie voor de job kan jammer genoeg leiden tot perikelen in de privésfeer. 

Vrijheid

Vrijheid is iets waar alle ondernemers naar streven. Daarom is het ook logisch dat ze niet in dienstverband aan de slag zijn. Voor de meesten is durfkapitaal of private equity een doembeeld dat koste wat het kost buiten de deur gehouden moet worden, want dat betekent meestal een verlies aan vrijheid. 

Maar geld is wel een noodzakelijk kwaad om een stuk vrijheid te verwerven en de oude dag veilig te stellen. Ook de vrijheid om een nieuwe uitdaging aan te vatten, want de passie kan met de jaren ook wel wat veranderen of uitbreiden. 

Groei

Als ondernemer is het één van de mooiste verwezenlijkingen om groei te realiseren. “Groei maakt gelukkig!” Het succes van een bedrijf wordt natuurlijk vaak enkel gemeten in financiële groei, met andere woorden het verwerven van gelukkige klanten. Voor de meeste ondernemers is mensen en medewerkers zien groeien hetgeen hen het gelukkigst maakt. De waardecreatie op dat vlak wordt nooit in rekening gebracht (dixit Joris Van Der Gucht).

Na het bezoek aan de Dharavi Slums beseft iedere ondernemer wel dat we ons enerzijds gelukkig mogen prijzen, maar anderzijds ook dat we ons beeld als techondernemers wat kunnen bijstellen. Het grootste deel van de gemeenschap verdient er hun boterham met de recyclage van het afval van de rest van Mumbai. Wat wij Westerlingen zien als afval, zien zij als een hoop geld. Met pure mankracht zetten ze afval om in meerwaarde. Als techondernemer ga je dan toch wel even anders aankijken tegen automatisatie en operational excellence. 
De bewoners van de slum leken niet gelukkiger of ongelukkiger dan wij. Alles is een kwestie van perspectief. en dat perspectief een beetje aanpassen, is het doel van deze trip.