Begin deze week overleed Jef Roos, erevoorzitter van het Vlaams Economisch Verbond van 2000 tot 2003, op 82-jarige leeftijd in Oostduinkerke. Jef Roos was een uitzonderlijk en veelvoudig persoon: hoogleraar, ondernemer, civil servant met een groot en sterk sociaal engagement, mentor en vriend van velen, en bovenal familieman.
Jef Roos studeerde af als burgerlijk ingenieur metaalkunde aan de KU Leuven waar hij later hoogleraar werd, gespecialiseerd in metallurgie en siderurgie. In 1994 stapte Jef Roos over naar het bedrijfsleven. Hij werd gedelegeerd bestuurder van ALZ in Genk en later vicepresident bij de Arcelor-groep. Het engagement van Jef Roos reikte heel ver. Hij was onder meer voorzitter van de raad van bestuur van de KU Leuven, VDAB, SD Worx,… en bekleedde tal van bestuursmandaten.
Van 2000 tot 2003 was Jef Roos voorzitter van het Vlaams Economisch Verbond, de voorganger van Voka. Hij was een zeer inspirerend voorzitter met ruime en nieuwe inzichten in het bedrijfsleven, de politiek en de samenleving. Onder zijn inspirerend voorzitterschap werd Voka gecreëerd, de alliantie tussen het VEV en de Kamers van Koophandel. Hij was één van de grondleggers van wat Voka vandaag is en betekent.
Hij geloofde in de kracht van samenwerking tussen ondernemersorganisaties onderling, tussen werkgevers en vakbonden, tussen de academische en bedrijfswereld, tussen de bedrijven en de samenleving. Jef Roos hechtte dan ook veel belang aan de brede maatschappelijke rol van het VEV, en later Voka, namelijk meewerken aan een sterk en welvarend Vlaanderen waar de samenleving in zijn geheel beter van wordt. En tegelijk zette hij daarbij de rol van ondernemingen centraal, met sterke klemtoon op het belang van innovatie en technologie.
Visionair Roos zette bij Voka het thema “duurzaam ondernemen” op de agenda, lang voor het politiek en maatschappelijk doordrong. Hij was daarvoor zeer goed geplaatst als ingenieur-prof en gedelegeerd bestuurder van staalbedrijf ALZ. Het thema duurzaamheid koppelde hij ook aan de noodzaak van een efficiënte overheid. Daarom was voor hem een grondige staatshervorming noodzakelijk, met homogene bevoegdheidspakketten, meer regionale en fiscale autonomie, en grotere responsabilisering van de regio’s. De zesde staatshervorming (10 jaar na zijn voorzitterschap) kwam daar later (deels) aan tegemoet.
Jef Roos had de zeldzame gave om een scherpzinnig analysevermogen en wervende missie uit te drukken in heldere communicatie. En dit gepaard met een minzame, joviale omgang, een kwinkslag en een vleugje humor, ook in moeilijke discussies.
Vlaanderen, de bedrijfswereld, de academische wereld, vele bedrijven en organisaties verliezen met Jef een pionier en een icoon. Voor velen onder ons was hij een klankbord en mentor. Maar het meest van al, verliezen zijn echtgenote, kinderen en kleinkinderen hun vader en familieman. We betuigen namens Voka ons oprecht medeleven aan de familie Roos en wensen hen veel sterkte in deze moeilijke dagen.
Geachte erevoorzitter, Beste Jef, we gaan jou missen maar vooral met veel, veel dank van Voka en vele, vele anderen.
Want je hebt veel, heel veel gegeven.
Namens Voka
Rudy Provoost, voorzitter Voka
Urbain Vandeurzen, voorzitter Stichting Vaast Leysen en de erevoorzitters van VEV en Voka
Hans Maertens, gedelegeerd bestuurder van Voka
