Bioracer-baas Danny Segers is een man van de wereld. De custom fietskleding van zijn bedrijf siert immers de absolute top in het wielrennen. Ontwerpen en testen gebeurt in Tessenderlo-Ham, produceren onder andere in Roemenië. Dat werkt prima zo en daarom wil de CEO, als Global Ambassador voor Voka, het land ook bij andere bedrijfsleiders promoten.
We moesten onze productie wel naar het buitenland brengen”, verduidelijkt Danny Segers, die sinds 2018 aan het hoofd van het Belgische vlaggenschip Bioracer staat. “In de eerste plaats om de productiekosten te drukken, maar ook omdat de expertise in confectie bij ons haast verdwenen is. In landen als Colombia, Macedonië en Roemenië vind je wel nog vaklui met de goesting en het geduld om kwaliteit te leveren.”
"We maken er een punt van om goede werkomstandigheden te creëren voor onze Roemeense mensen."
Die kwaliteit is van levensbelang voor Bioracer. “In bepaalde omstandigheden kan onze kleding het verschil maken tussen winnen en verliezen. Van al onze topatleten hebben we een levensgrote pop. Die gebruiken we om het pak te modelleren en in de windtunnel te testen. Zo werken we ook met Remco Evenepoel. Die iconische finish voor de Eiffeltoren tijdens de Olympische Spelen maakte ons dus geweldig trots.”
Vertrouwen geven en krijgen
Bioracer focust natuurlijk niet alleen op topsport: elk jaar komt het bedrijf met 15.000 nieuwe ontwerpen, waarvan het merendeel door amateurwielrenners wordt gedragen. Een groot aandeel wordt al 13 jaar gemaakt in het Roemeense stadje Beiuș, Bioracers tweede thuis. “We maken er een punt van om goede werkomstandigheden te creëren voor onze Roemeense mensen en betalen hen correct en op tijd uit. Voor Roemenen geldt: geef je hen vertrouwen, dan krijg je dat in tienvoud terug. Er is zelfs geen enkele Belgische collega permanent in Roemenië; de boel draait prima met lokale medewerkers.”
Sterke vrouwen
“Ik vind het dan ook fijn om collega-ondernemers te vertellen over de weg die wij er hebben afgelegd en om hen aan contacten te helpen. Zolang ze maar geen Roemeense arbeiders naar België willen halen. (lacht) Migratie naar het Westen is echt een issue. Het merendeel van onze 165 Roemeense medewerkers zijn vrouwen die beslisten om te blijven. Hun mannen werken vaak als vrachtwagenchauffeur of bouwvakker in het Westen, waardoor zij na hun uren naar huis moeten rushen om ook daar de boel draaiende te houden. Sterke mensen, hoor.”
Rustiger vaarwater
Er zijn ook uitdagingen, maakt Segers duidelijk. “Ook Roemenië heeft de afgelopen jaren een enorme inflatie gekend. Hoewel automatische indexering er niet bestaat, worden de minimumlonen wel opgetrokken. Daarom moeten we nu zwaar inzetten op efficiëntieverbetering, automatisatie en digitalisatie. Gelukkig zijn we intussen in rustiger vaarwater beland na een paar heel moeilijke post-coronajaren, waardoor ik alle vertrouwen in de toekomst heb.”
