Prijs onze jobs niet weg: loonstijging van 15,2% is onbetaalbaar!

15,2% erbij en nog actie voeren voor meer loon: wie begrijpt dit nog?

Maandag houden de vakbonden een nationale manifestatie. Donderdag voeren de lokale en regionale besturen dan weer actie voor meer koopkracht, amper vier weken nadat de openbare sector al staakte eind mei. De eis die keer op keer terugkeert is deze: ‘Meer loon!’. Of beter: ‘Nóg meer loon!’

Want voor werkgevers slaat de loonfactuur in de periode 2022-2024 al op met meer dan 15 procent, goed voor zo’n 23 miljard euro. Elke werknemer krijgt er loon bij, ongeacht de prestaties. Wie uitblinkt daar nog iets bovenop geven? Het is bij heel wat bedrijven niet meer van niet willen, maar eenvoudigweg van niet meer kunnen. En dat doet pijn, zeker in tijden van war for talent.

De prijzenschok in ons land houdt zowat iedereen in zijn greep. Maar het blijken vooral de bedrijven te zijn die de factuur betalen, zo bevestigde ook de Nationale Bank nog begin deze week. Het zijn de ondernemingen die nu al het grootste deel van de stijgende prijzen voor hun rekening nemen. En dan actie voeren voor nóg meer… Wie begrijp dit nog?
 

De stijgende loonkosten zijn met grote voorsprong de belangrijkste bezorgdheid voor ondernemingen, blijkt een nieuwe Voka-enquête bij zo’n 600 leden. De stijgende kosten wegen dan ook zwaar op de bedrijfsactiviteiten: 1 op de 3 stelt de groeiplannen neerwaarts bij, een kwart gaat minder nieuwe mensen aanwerven. Specifiek bij de grote bedrijven overweegt maar liefst 1 op de 6 om activiteiten te verplaatsen vanuit België naar andere landen.

Onze ondernemingen concurreren met de handen op de rug gebonden. Want door de indexering stijgen de lonen in ons land duidelijk sneller dan in de buurlanden. Volgens de jongste vooruitzichten van de Nationale Bank loopt dat verschil in 2022-2023 op tot 5%. Tegen die achtergrond verliezen onze exportbedrijven de komende jaren zo’n 5,5% aan marktaandeel op de internationale markten. Dat gaat uiteindelijk ten koste van economische activiteit, jobs, koopkracht en algemene welvaart.

Alarmbellen

Hoeveel alarmbellen zijn er nog nodig voor onze politici om eindelijk in te grijpen? We zien onze marges krimpen en onze opgebouwde buffers in sneltempo verdampen. Onze vleugels om samen te kunnen groeien, worden geknipt door de automatische loonindexering. Prijs alsjeblieft onze jobs toch niet weg. Vanuit Voka lanceerden we deze week dan ook het voorstel om een indexsprong van 3% door te voeren, gecompenseerd met een nettopremie van 500 euro voor iedereen. 

Een indexsprong is noodzakelijk als we onze toekomstige welvaart niet te grabbel willen gooien. Een loonstijging in de periode 2022-2024 met meer dan 15% is simpelweg onbetaalbaar voor de werkgevers en zal onze jobs uit de markt prijzen. Ze zadelt bedrijven op met een permanente factuur voor een tijdelijk en beperkt probleem. Na de zomer zou de inflatie immers afnemen, terwijl de loonfactuur wel hoger blijft. Zo smoren we jarenlang Vlaams ondernemerschap, terwijl er momenteel enkel voor specifieke groepen een echt probleem met de koopkracht is.

Als er érgens actie voor gevoerd wordt, laat het dan ook vooral zijn om meer mensen aan de slag te krijgen en niet om onze jobs weg te prijzen. Hoeveel rapporten van het IMF, de Europese Commissie, de Nationale Bank en de Oeso zijn er nog nodig voor er eindelijk iets aan onze slecht werkende arbeidsmarkt wordt gedaan? Want dat is op lange termijn de beste maatregel voor onze economie, onze bedrijven én de koopkracht.

Hans Maertens, gedelegeerd bestuurder Voka vzw