Avasco bouwt nieuwe productiehal

Avasco is moeilijk onder één noemer te vatten. Doe toch eens een poging. 

“Avasco is de noemer boven 3 bedrijven: Avasco Industries, Avasco Solar en Cafmeyer. Binnen Avasco Industries is het produceren van stapelrekken allicht de belangrijkste activiteit in Diksmuide. In het coronajaar maakten we een onwaarschijnlijke groei mee. Iedereen bleef thuis en wilde zijn huis beter inrichten. Daar hoorden dus ook rekken bij. 1,8 miljoen hebben we er toen verkocht. In de subdivisie Subcontracting richten wij ons bij voorkeur naar nichemarkten en nicheproducten. Enkele voorbeelden: voor een Franse klant werken wij mee aan de toelevering van 4.400 binnendeuren in een nucleaire centrale, we helpen bij de productie van panelen voor zwembaden en voor de e-commercemagazijnen van Zalando maken we legborden. Momenteel zijn wij een nieuwe productiehal aan het bouwen. Daarin wordt eind dit jaar een nieuwe legbordenlijn geïnstalleerd, uniek in zijn soort. In de derde divisie Water storage bouwen wij tanks voor wateropslag van onder andere sprinklerinstallaties. De grootste tank die wij tot nu toe bouwden heeft een inhoud van 3,6 miljoen liter. Avasco Solar, dat basisstructuren produceert voor zonnepanelen op platte daken, is ondertussen zelfstandig middels de bouw van een nieuwe fabriek in Vlamertinge. Finaal is er nog matrijzenfabrikant Cafmeyer in Kortemark, die in 2019 werd overgenomen.” 

Hoe kwam u hier terecht? 

“Als ingenieur begon ik destijds bij Alcatel, waar ik 8 jaar aan de slag was. Maar elke dag om 5 uur de weg naar Brussel op, was zwaar. Dus zocht ik het dichter bij huis. Toen volgden er 14 jaar bij Sioen, waar ik altijd nauw samenwerkte met de voormalige CEO Jean-Jacques Sioen. Na zijn overlijden dacht ik meer en meer aan zelfstandig ondernemerschap. In mei 2011 ben ik bij Avasco aan de slag gegaan als gedelegeerd bestuurder en als verlengstuk van de Oost-Vlaamse familie Vergalle, die voor de volle 100% eigenaar is.” 

U staat vandaag 13 jaar aan het roer. Wat is er in die tijd veranderd?

 “Het bedrijf van nu is in niets meer te vergelijken met het bedrijf van toen. Qua machinepark hebben we nu alles in huis. Klanten mogen om het even wat vragen: ponsen, persen, lassen, laseren, plooien, profileren, lakken, enzovoort. We staan paraat. Die diversificatie was een strategische beslissing. Onze eigenaar had de grondstoffen in portefeuille (staal) en het was aan ons om daarmee aan de slag te gaan in diverse sectoren.” 

Waar situeerden zich eventuele groeipijnen?

“Als ik erop terugkijk, dan hebben we één heel groot probleem aan den lijve mogen ondervinden: goede mensen vinden. En toch hebben we dat opgelost, namelijk door automatisatie. Vandaag staan er in onze fabrieken zowat 30 robots en er zijn er nog op komst. Maar ik zeg er meteen bij: de komst van die robots heeft niet één job gekost. Ik heb de grootste mogelijke bewondering voor de wijze waarop mensen zich gingen herpositioneren. Arbeiders groeiden door tot operatoren die nieuwe technologieën onder de knie kregen. Scannen, omgaan met de computer of andere vaardigheden: het leek wel alsof ze het altijd gedaan hadden. Dat heeft ook onze ambitie aangewakkerd om een Factory of the Future te worden. In 2026 zou dat het geval moeten zijn; de audits door Agoria worden ingepland in 2025. Nu is het vooral een kwestie van nieuwe softwarepakketten te integreren. We hebben er alle vertrouwen in dat het zal lukken.” 

Mensen vinden is een grote uitdaging voor elk bedrijf in de regio. Maar mensen binden aan het bedrijf is mogelijks nog een grotere uitdaging. Hoe doet u dat? 

“In Diksmuide hebben we één groot voordeel: de mensen werken graag in eigen streek. Verloop is hier nog een vrij onbekend fenomeen. Ik durf ronduit zeggen dat we hier een dreamteam aan boord hebben. Als management is het onze taak om dat goed gevoel zoveel mogelijk te behouden. We doen dat vooral met interne teambuildings. Een eenvoudige BBQ kan al mensen dichter bij elkaar brengen en een positief groepsgevoel creëren. Het hoeft heus niet altijd iets groots te zijn.” 

Een ondernemer moet ook altijd de lange termijn voor ogen houden. Heeft u een plan 2030? 

“Absoluut en het staat ook op papier, maar ik zal er hier geen cijfer op plakken. Met de eigenaar van het bedrijf heb ik deze week nog samen gezeten. Het codewoord is expansie. Alles zal in het teken staan van nieuwe groei. De plannen zijn zeer concreet, je hoort er nog over.” 

Avasco is een toonvoorbeeld van doorgedreven automatisatie. Een must? 

“Klopt, het kan niet anders. Finaal moet je altijd het bredere plaatje zien. Ik geef een concreet voorbeeld: we zijn een zeer sterke speler in de sector van de rekken. De Chinezen ook, maar zij krijgen subsidies en produceren tegen veel betere voorwaarden en aan lagere loonkosten. Wij moeten dat concurrentiële nadeel zien te compenseren. We doen dat ook, in de eerste plaats door betere kwaliteit van de producten en anderzijds door een nietsontziende dienstverlening. Mijn ervaring leert alvast dat klanten bereid zijn om daarvoor een meerprijs te betalen. Vergeet ook niet dat de prijzen uit China toch soms de pan uit swingen wegens logistieke problemen onderweg. Ik zei het al: het coronajaar zorgde voor een onwaarschijnlijke boom in ons orderboek. Zonder automatisatie zou het niet gelukt zijn om de orders bij te benen. Toen de orders maar bleven komen, zaten we met een grote bottleneck. De productie volgde zoveel mogelijk de bestellingen, maar logistiek zaten we toch in de problemen. We hebben daar onze lessen uit getrokken. Dit jaar nog openen we in Diksmuide een volautomatisch magazijn, waarvan je nu al de contouren ziet op de industriezone van Diksmuide. Een volautomatisch magazijn met een opslagplaats van 22.000 palLetten – goed voor een investering van 13 miljoen euro – zal zorgen voor een veel betere flow. Eind dit jaar moet alles klaar zijn.”

Vinden jullie nog wel voldoende ruimte in eigen regio? 

“De waarheid heeft zijn rechten: in Diksmuide zijn we tegen de muren opgegroeid. Of met andere woorden: voor nieuwe investeringen zijn we genoodzaakt om uit te kijken naar andere locaties.” 

Zoals Duinkerke? 

“We hebben ook die piste bestudeerd, maar meer kan ik daar in deze fase niet over zeggen. Tenzij dit: we bouwen een nieuwe fabriek, maar niet in West-Vlaanderen. Je hoort er binnenkort iets over.” 

Hoe financiert u dergelijke projecten? 

“We zweren bij de klassieke verhouding van 25% eigen middelen en de rest via vreemde middelen. Je kan bij dossiers van dergelijke omvang niet anders dan langs te gaan bij de banken. Als bedrijf moet je dan je huiswerk optimaal voorbereiden, en dat middels een communicatie in volledige transparantie. Alles begint al bij marktstudies: waar ligt het potentieel, hoe groot is het potentieel, wie zijn de concurrenten, hoe en waar wil je het verschil maken? Het innovatieve karakter van een investering is uiteraard ook een belangrijke troef.” 

Actief worden in het buitenland is blijkbaar geen optie voor Avasco? Onze Vlaamse kmo’s krijgen wel eens het verwijt te veel en te lang rond de kerktoren te blijven hangen. 

“We hebben nu al de handen vol, wat niet wil zeggen dat onze producten de weg naar het buitenland niet zouden vinden. Via onze klanten zoals de grote retailers zijn onze producten zeker en vast al terug te vinden in tientallen landen. Maar zelf gaan produceren in het buitenland, neen, daar bedanken we momenteel voor en wel om een heel specifieke reden: alles, maar dan ook alles is er anders en cultuurgebonden.” 

Is Diksmuide een bedrijfsvriendelijke gemeente? 

“We zijn maar deels afhankelijk van het lokale niveau voor bepaalde vergunningen. Mij lijkt het dat de provincie zoveel belangrijker is. Om nog te zwijgen over Europa en al zijn regeltjes.” 

Is een gemiddelde kmo sterk afhankelijk van dit van bovenaf opgelegde EU-beleid? 

“Wat betreft de milieuwetgeving is de Vlaamse regelwetgeving voor 90% een vertaling van de Europese. De vraag die ik mij daarbij stel: is de vertaalslag van Europa naar die van elke lidstaat wel altijd gelijk en in hoeverre wordt dat gecontroleerd? Een ander voorbeeld is de CSRD-wetgeving die begin 2023 in het leven werd geroepen. Wij zijn daar nu mee gestart en merken dat daar toch heel wat bij komt kijken.” 

Wordt hier ook een duurzaamheidsverhaal geschreven? 

“Op de daken van onze fabrieken zal je overal zonnepanelen terugvinden. Dat was een goede beslissing. Vandaag zijn we toch al voor 40% zelfvoorzienend. Voor de overige 60% zijn we afhankelijk van langetermijncontracten met energieleveranciers. Door op regelmatige basis via clickcontracten op momenten met lagere energieprijzen posities te nemen, kunnen wij ervoor zorgen dat wij relatief stabiele prijzen hebben, momenteel nog tot eind 2028.” 

Tot slot: stel dat de minister van Economie hier op bezoek komt aan de vooravond van de verkiezingen. Wat vraagt u dan? 

“Eén: de oneerlijke concurrentie uit China aan banden leggen. Ten tweede: meer ruimte creëren om te ondernemen via een praktischer vergunningsbeleid. En ten derde: de loonkosten concurrentieel houden tegenover onze eigen buurlanden. Willen we een duurzame welvaart creëren voor onze kinderen en kleinkinderen, dan is industrie onmisbaar. Dat er een gezamenlijk toekomstpact bestaat met de Vlaamse Industrie vind ik dus een goede zaak.” 

(Karel Cambien - Foto’s Stefaan Achtergael)