De bladeren vallen, de dagen worden korter, en met de gure wind van de herfst lijkt ook de wereldeconomie te rillen. Waar vroeger handelsakkoorden warmte en voorspoed brachten, voelen we vandaag vooral koude tegenwind. Grenzen die ooit open waaiden, sluiten zich langzaam weer. Protectionisme steekt zijn hoofd op als de eerste winterstorm.
Donald Trump – of beter: zijn handelsagenda – is daar het meest zichtbare voorbeeld van. Hoge importtarieven op Europese goederen, hernieuwde handelsspanningen, het idee dat een land zichzelf kan beschermen door muren op te trekken. Voor Limburgse exportbedrijven klinkt dat als een slecht voorteken. Want wie vandaag produceert, doet dat zelden nog alleen voor zijn eigen markt. Onze Limburgse ondernemers leveren onderdelen aan Duitsland, machines aan Frankrijk, technologie aan de VS. Eén tarief meer, één grens minder open, en het hele netwerk komt onder druk te staan.
Maar laten we niet blijven staren naar die storm in de verte. De echte test ligt dichter bij huis. Europa zelf lijkt te sukkelen in een gure tegenwind van verdeeldheid en traagheid. Mario Draghi schreef het in zijn recente rapport voor de Europese Commissie met zeldzame helderheid: de Europese interne markt is ons grootste wapen, maar we hanteren het alsof het een oud schild is dat we vergeten zijn te poetsen.
We hebben nood aan meer eenheid, meer daadkracht. Eén digitale markt, één industriële strategie, één Europees kompas dat de richting aangeeft in plaats van 27 nationale windrichtingen die elkaar tegenwerken. Alleen zo kunnen we weerstand bieden aan de koude wereldbries van handelsconflicten en geopolitieke druk.
Voor Limburg is dat geen verre theorie. Onze regio leeft van export – meer dan de helft van onze welvaart steunt op bedrijven die buiten de landsgrenzen ondernemen. Van de logistieke centra in de haven van Genk tot de innovatieve maakbedrijven in Lommel of Pelt: hun succes hangt af van open markten, soepele grenzen en betrouwbare partners.
We weten hier wat tegenwind is. We hebben die vaker gevoeld – economisch, industrieel, sociaal. Maar telkens weer hebben Limburgse ondernemers het hoofd gebogen, niet om te buigen, maar om beter door de storm te lopen.
De winter komt, economisch gesproken. Maar laat ons niet in een schuilkelder kruipen. Laat ons het vuur van samenwerking aanwakkeren, de interne markt versterken, investeren in innovatie en vertrouwen. Want wie zich afsluit uit angst voor koude lucht, vergeet dat enkel wie buiten durft te komen, de lente ooit weer zal voelen.
