De vakbonden organiseren een driedaagse staking op 24, 25 en 26 november, met acties in zowel de openbare sector als in de privésector. Om de driedaagse af te sluiten, staat er op 26 november een interprofessionele nationale staking in gemeenschappelijk vakbondsfront gepland. Deze acties zullen voelbare hinder veroorzaken voor bedrijven, mobiliteit en dienstverlening.
We beantwoorden de meestgestelde vragen hier:
Op maandag 24 november is er een staking bij het spoor. Dinsdag 25 november staken de openbare diensten. En om de driedaagse af te sluiten, staat er op woensdag 26 november een interprofessionele nationale staking in gemeenschappelijk vakbondsfront gepland.
Samen vormen deze drie dagen een algemene staking, bedoeld om ongenoegen te uiten over het sociaal-economisch beleid van de regering.
De vakbonden protesteren tegen maatregelen van de regering, die volgens hen leiden tot ‘sociale afbraak’.
De voorgestelde hervormingen zijn geen sociale afbraak, maar zijn net bedoeld om onze sociale zekerheid overeind te houden. Onze sociale zekerheid zal activerend zijn, of niet meer zijn.
Ja, een staking uit onvrede met het regeringsbeleid is toegelaten, maar werkgevers hebben niets te maken met de eisen van de stakers. Stakers moeten dus de hinder voor werkwilligen beperken.
Neen, het stakingsrecht wordt begrensd door andere rechten, zoals:
• Het recht om te werken;
• Het recht om niet te staken;
• Het vrij verkeer van personen;
• Het eigendomsrecht.
Geweld, intimidatie of blokkades zijn daarbij nooit toegelaten.
• Ga in dialoog met de syndicale delegatie en vraag naar hun plannen voor de stakingsdriedaagse;
• Informeer medewerkers en vraag wie zal deelnemen;
• Maak tijdig concrete afspraken over alternatieven zoals telewerk, recup of vakantie.
Ja, maar alleen een niet-blokkerend, piket. Werkwilligen moeten te allen tijde toegang kunnen krijgen tot de onderneming.
Neen, het blokkeren van de openbare weg is verboden voor iedereen, ook voor vakbonden of stakers. Wie dit hindert, riskeert een boete of gevangenisstraf.
De politie moet, onder het gezag van de burgemeester, zorgen voor:
• Een vrije doorgang;
• Het handhaven van de openbare orde en veiligheid;
• De bescherming van personen en goederen.
Neen, een rechter kan in België een staking niet verbieden. Maar een rechter kan wel een blokkade opheffen of een versperrend piket laten verwijderen.
Ja, als een piket de toegang verhindert, kan de werkgever een juridische procedure starten om de blokkade te laten opheffen. Weeg hierbij wel de gevolgen voor sociale relaties af.
Een eenzijdig verzoekschrift is een noodprocedure waarbij een rechter, zonder dat de tegenpartij wordt gehoord, meteen maatregelen kan opleggen.
Dit kan wanneer:
• De situatie dringend is;
• De blokkades de werking van het bedrijf onmogelijk maken;
• Overleg onmogelijk blijkt.
De rechter kan daaropvolgend:
• De blokkade verbieden;
• Vrije toegang opleggen;
• Een dwangsom opleggen bij niet-naleving.
Neen, een stakende werknemer heeft geen recht op loon, vakbondsleden ontvangen wel een stakingsvergoeding van hun organisatie.
Niet automatisch. Gezien de staking tijdig werd aangekondigd, moeten de werknemers de nodige maatregelen treffen om tijdig op een andere manier op het werk te raken. De werknemers hebben ook de tijd om de nodige schikkingen te treffen, denk aan carpooling, privévervoer, thuiswerken of werken in een satellietkantoor.
Tijdelijke werkloosheid is mogelijk maar onwaarschijnlijk bij een algemene staking.
Bedrijven kunnen proactief:
• De burgemeester en politie informeren over mogelijke risico’s (blokkades, hinder);
• Vragen dat vrije toegang tot het bedrijf of terrein gewaarborgd wordt;
• Benadrukken dat werkwilligen moeten kunnen werken;
• Afstemmen welke maatregelen worden genomen bij blokkades.
