Jos De Vuyst - Movu: “Dit is een technologiebedrijf dat software nodig heeft”

Hoe en waar is het idee ontstaan om Movu uit de grond te stampen? 

“Alles is begonnen bij stow natuurlijk. stow is een traditionele rekkenbouwer, eigenlijk een traditioneel staalverwerkingsbedrijf. In 2012 al hebben we een eerste denkoefening gemaakt rond de automatisatie van bepaalde processen bij palletbehandeling. Onze ingenieurs hebben toen een eerste eenvoudige shuttle ontworpen die enkel vooruit of achteruit kon rijden. We merkten toen al op dat daar nog veel meer potentieel in zat. Sinds 2015 hebben we fors ingezet op R&D. Mits de nodige trial and error, zijn we nu tot verbazende resultaten gekomen met onze geautomatiseerde besturingssystemen en robots.”

Is dit dan een technologiebedrijf of een softwarebedrijf? 

“Een beetje van beide. Movu is een technologiebedrijf dat software nodig heeft. Fundamenteel onderzoek is de key van onze strategie. Jaarlijks is er een budget van 20 miljoen euro voor nieuwe ontwikkelingen. Ook in deze branche evolueert alles snel en komen er blijvend nieuwe ontwikkelingen. De klanten stuwen ons terzake ook vooruit. Binnen 5 of 10 jaar zullen alweer nieuwe applicaties ingang hebben gevonden.” 

Hoe pakt u zo’n avontuur financieel aan? 

“Onze prefinanciering was groot. We hebben intussen zo’n 150 miljoen euro aan R&D – lees: aan ingenieurs – besteed. Wij hebben de winst die onze rekkenbusiness maakte, gebruikt als investeringsgeld. Het is bewezen dat dat een goede strategie was, want de beide bedrijven worden er beter van. Movu is nu al geen start-up meer en is zelfs al meer dan een scale-up.” 

Hoe taxeert u de eerste 6 maanden van Movu? 

“Movu, zoals stow trouwens ook, is actief in de markt van de material handling. Dat is een markt van zo’n 150 miljard dollar en still growing met 10 tot 15% per jaar. De markt van stow (puur rekken) is wereldwijd goed voor amper 8 miljard, en daar hebben we met 1 miljard toch al een mooi marktaandeel. Maar Movu heeft dus meer groeimogelijkheden, dat is een feit. Na minder dan een jaar heeft Movu al een klein plaatsje opgeëist. Om de stow group verder te laten groeien hadden we nieuwe technologie vandoen, die Movu ons levert. Het zal niet zo lang duren of Movu zal groter zijn dan de stow-rekkenafdeling. Movu is vandaag een hightech onderneming, durven we te zeggen, zonder naast onze schoenen te lopen. In geen tijd hebben we ook 350 hoog aangeschreven jobs en in het eerste jaar een omzet van 100 miljoen euro gecreëerd.” 

U wees al op de complementariteit met stow. Was het dan ook niet beter geweest om dichter bij Dottenijs te bouwen in plaats van in Lokeren? 

“Hier konden we de ruimte niet vinden voor een groot gebouw. Dat is één. Ten tweede: zelfs in het beste geval zouden we minstens 2 jaar moeten bouwen aan een nieuwe fabriek en die tijd hadden we niet. Movu heeft nu zijn intrek kunnen nemen in een bestaand gebouw (het oude DPG Media-gebouw) en heeft zo dus veel tijd gewonnen. Op enkele dagen hebben we de onderhandeling met WDP, de vroegere eigenaar van het gebouw, afgerond. De ligging was doorslaggevend. Die speelt mee om mensen – in ons geval vooral ingenieurs en softwarespecialisten – aan te trekken. Met Brussel, Gent, Antwerpen en zelfs Leuven op redelijke afstand, bood Lokeren heel veel voordelen. Andere troef van de ligging: dagelijks komen tot 100.000 voertuigen aan onze voordeur voorbij op de autosnelweg Gent-Antwerpen. Zoveel visibiliteit konden we nergens anders vinden.”

In principe heeft Movu de capaciteit om een wereldspeler te worden. Wat is daarvoor nodig, in de wetenschap dat u niet de eerste en dus ook niet de grootste speler op deze nichemarkt bent? 

“Laten we nederig blijven. In onze sector zijn er echte majors aan het werk. Toch zijn we ambitieus. Dit jaar zal Movu zijn omzet verdubbelen naar 200 miljoen euro omzet en we denken dat 1 miljard euro op relatief korte tijd binnen ons bereik ligt. Daarvoor zal bijkomend kapitaal nodig zijn om te investeren in software, robotica of megatronica. We kijken dus vooruit en willen op onze beurt ook een grote speler worden. Dat kan omdat we een uniek aanbod in huis hebben en dat gigantische potentieel willen we vooral zelf verder uitbouwen.”

Kan die ambitie niet het best ingevuld worden door ook in andere continenten met een eigen fabriek aanwezig te zijn? 

“Een terechte bedenking. We denken ook al in die richting want gezien de groei zal onze site in Lokeren vermoedelijk binnen een jaar al te klein zijn. Als we ook in het buitenland bouwen, zal de eerste optie zijn om dat te doen in de VS, een markt die we behoorlijk kennen en aanvoelen. China? Ja, maar dat houdt een risico in van kopieergedrag. Dat ondervinden we trouwens nu al. Dat we in 2016 de bestaande Chinese vestiging van stow gesloten hebben, had dat als reden.” 

Was corona achteraf bekeken een gedroomde periode om zo’n ambitieus project op te starten?

“Corona heeft daar maar weinig impact op gehad. Maar ik ben hoegenaamd niet vergeten in welke mate corona ons bedrijf pijn heeft gedaan. stow heeft toen 6 maanden tijd en business verloren, toch niet niets. Een schok was het. Maar als corona dan toch iets heeft opgebracht dan is het dit: het was een periode waarin goed en creatief management helemaal kwam bovendrijven. Ik heb dat ook in mijn managementteam mogen ervaren. We hebben er alles aan gedaan om de rangen te sluiten met onze medewerkers. Communicatie en motivatie werden belangrijker dan ooit, ook al zaten de mensen thuis. Achteraf zeg ik over corona: het was gewoon een ‘accident de parcours’ en gelukkig was de rebound van de economie achteraf gigantisch. Maar laten we niet vergeten dat alle bedrijven de laatste 3 jaren veel tegenwind hebben gehad: corona, inflatie, de index, problemen met de supplychain, het energievraagstuk, oorlogen, te hoge intrestvoeten,…” 

Boezemt u dat toch geen schrik in: één factor die alles en een hele maatschappij ook op de helling zet? 

“Toegegeven, daar hou ik mijn adem soms voor in. Er zijn momenteel een aantal zaken aan de gang waar je hoegenaamd geen vat op hebt. Denk alleen maar aan een reeks politieke brandhaarden in de wereld. En wat zullen de verkiezingen geven, hier en in de VS? Eén groot event dat alles stil legt, het is een doemscenario. Recente politieke gebeurtenissen hebben ons ook aan het denken gezet. Ondernemers hebben de taak te focussen op strategie en problemen om te zetten in oplossingen. Eén van de zaken die we bekijken is de supplychain. Ja, we betrekken ook componenten uit Europa, maar misschien mag het nog meer zijn. We bestuderen dat ook in het besef dat EU-producenten van componenten nu achterlopen op wat de rest van de wereld doet.” 

Over de impact van robotica en AI, 2 basisingrediënten, ook voor Movu, is al veel inkt gevloeid. Doemdenkers vinden zelfs dat de mens zelf of de mensheid hier in de weegschaal komt te liggen. Wat denkt u? 

“Laat me eerst dit zeggen: elke technologische evolutie roept weerstand op, maar zorgt steevast voor verbetering en meer welvaart. Innovatie is ook geen jobkiller, zoals sommigen beweren. Mag ik erop wijzen dat Movu, 2 jaar geleden van nul gestart, al voor 350 volwaardige jobs heeft gezorgd. Andere jobs dan vroeger, klopt. Mensen worden slimmer en slimmer en worden ook steeds beter opgeleid. Dat heeft positieve gevolgen op de invulling van de arbeid. Dat gezegd zijnde, ben ik ook formeel: AI mag het denken van de mens zelf niet overnemen. Dat moeten we absoluut zien te vermijden. Robots zijn self-learning machines die geen schade toebrengen aan de mensen, maar integendeel, ze helpen. Ze zorgen voor added value. Als we dat ook kunnen zeggen over AI, waarom niet dan? Wel lijkt het mij duidelijk dat er een wettelijk framework nodig zal zijn om AI in te kaderen en waar nodig ook in te kapselen. Maar of AI, zoals sommige doemdenkers beweren, de mensheid zal vernietigen in de toekomst? Neen, daar geloof ik niet in.” 

Er zijn berichten dat onze economie in de greep zit van zero groei, met alle gevolgen vandien. 

“Veel heeft te maken met de Europese context waarin bedrijven actief zijn. Ik steek het niet onder stoelen of banken dat ik maar een koele minnaar ben van Europa. Dat we binnen Fort Europa de krachten proberen te bundelen, is goed als principe. Maar in de praktijk werkt het niet, en is alles nog steeds gefragmenteerd. Het is niet omdat we één gemeenschappelijke munt hebben, dat we daarom hoog van de toren moeten blazen. Het dieperliggende probleem is dat Europa aaneen hangt van de regeltjes. We hebben ons compleet vastgereden in regularitis. Ik heb nog een ander bezwaar. Ik vind de Green Deal een goed idee, maar ik stel gelijktijdig vast dat zo’n groen pact vooral ten koste gaat van de industrie. Dan stel ik mij de vraag: moet dat zo? Ik zie dat de VS ook een Green Deal beogen, maar de industrie komt daar op de eerste plaats. Willen we in Europa een economisch kerkhof met daarop een bos dat groeit? Dat kan toch nooit de bedoeling zijn. Finaal stoor ik me ook aan de (te hoge) rentepolitiek van de Europese Centrale Bank, die veel bedrijven remt in hun groei. Ik geef het maar mee: in de VS heeft de Federal Reserve voor dit jaar 5 rentedalingen in het vooruitzicht gesteld.” 

2 bedrijven aansturen: wat zijn de gevolgen voor u als CEO? 

“Momenteel stop ik ietsje meer tijd in Movu dan in stow. Dat kan omdat stow sowieso een goed geoliede machine is met een professioneel managementteam op C-niveau. Vergeet ook niet dat Movu er niet gekomen is ten koste van stow, maar eerder als een verlengstuk van stow. Beide bedrijven hebben grotendeels dezelfde klanten. Het is dus goed om helikoptervisie te bewaren. Ook stow moet en zal blijven groeien en heeft nog altijd concrete plannen voor een volwaardige fabriek in de VS.” 

Heeft u persoonlijk de ambitie om na Onderneming van het Jaar ook de titel Manager van het Jaar in te lijven? 

“Neen, helemaal niet. Daar zou ik voor bedanken, en wel om een heel eenvoudige reden: ik ben maar een radertje in het geheel. Het team is even belangrijk als ikzelf, dus waarom zou ik alleen met alle eer moeten gaan lopen?” 

Tot slot: uw hobby is muziek en u speelt zelf een aantal instrumenten. Wanneer mogen we de coverband met andere West-Vlaamse ondernemers verwachten? 

“Muziek is mijn grote passie en uitlaatklep. En ja, we hebben vorige week nog met een aantal bevriende West-Vlaamse ondernemers samen een jamsessie georganiseerd. Dat gebeurt nu meer en meer. U mag ons in de toekomst verwachten op één of ander podium. Maar we zeggen nog niet wanneer!” (Karel Cambien - Foto’s Stefaan Achtergael)