Karel Sabbe combineert ondernemen met ultralopen

Hoe bent u begonnen met lopen? 

“Mijn mama was sportleerkracht. Bij ons thuis is sporten dan ook altijd gestimuleerd. Tijdens mijn jeugde voetbalde en tenniste ik, net als mijn broer, die zoals m’n zus ook nog aan paardrijden deed. Ik speelde bij Racing Waregem op nationaal niveau, maar zag het altijd als iets recreatiefs. Toen ik na mijn studies startte als tandarts, was voetbal niet ideaal. Ik spendeerde veel tijd aan trainingen en matchen, in vergelijking met het aantal uur dat ik écht sportte. Vandaar dat ik op mijn 23ste beslist heb om individueel te sporten.” 

Vanwaar de specifieke keuze voor duurlopen? 

“Tijdens een reis naar Nieuw-Zeeland had ik deelgenomen aan een soort Iron Man. Je steekt in één dag het zuidelijke eiland over al fietsend, lopend en kajakkend. In de aanloop naar die wedstrijd had ik al gevoeld dat lopen mijn sterkste onderdeel was. 2 weken na die wedstrijd, op mijn laatste dag in het land, heb ik een vierdaagse wandeling van 75 kilometer in één dag tijd gelopen. Dat dat zo goed lukte, heeft me aan het denken gezet. Ik voelde dat ik aanleg had om te lopen. Na die wedstrijd in Nieuw-Zeeland, waarbij ik over bergpaadjes liep en kajakte op een wilde rivier, zocht ik een nieuwe uitdaging. Het kwam toen kort in me op om me in te schrijven voor een Iron Man, maar zo’n wedstrijd leek me te mathematisch. Je moet dan trainen in bepaalde hartslagzones en wattages, terwijl ik sport zie als een manier om vrij te zijn en in de natuur te zijn. Ik zou nooit zo diep kunnen gaan voor een recordpoging op asfalt of op een minder mooie route.” 

Hoe vaak traint u? 

“Dat valt eigenlijk heel goed mee. Ik zit nu in een rustige periode, maar zelfs in aanloop naar een recordpoging zoals in de zomer, toen ik 95 kilometer per dag liep, trainde ik toch maar 8 uur per week. Mijn gezin staat op de eerste plaats en ik heb natuurlijk ook de tandartspraktijk. Ik heb het geluk dat ik kan teren op mijn aanleg voor lopen en het feit dat ik de laatste jaren consistent kon blijven lopen, doordat ik nooit geblesseerd ben geweest. Maar het is dus niet zo dat ik strikte schema’s volg. Het gevoel van vrijheid is voor mij prioritair. Ik laat me begeleiden door het algoritme dat ik geschreven heb voor het Ultra Trail Coaching-platform, waarmee ik niet meer hoef na te denken over hoe ik het meeste kan halen uit mijn beschikbare tijd. Het programma bekijkt dat voor mij en suggereert gepaste work-outs voor de verschillende periodes doorheen het jaar.” 

Wat zijn uw drijfveren? 

“De voornaamste reden waarom ik loop is en blijft: avonturen beleven in de natuur. Daarnaast haal ik er ook voldoening uit om heel diep te gaan om een record te breken. Dat vind ik interessant, want ik trek daar ook lessen uit voor het gewone leven. Het is daarnaast een grote plus dat ik die avonturen kan beleven met vrienden en familie die mij ondersteunen.”

U spreekt eerder over uitdagingen en avonturen dan over wedstrijden? 

“Klopt: als je me opzoekt op sites die resultaten van loopwedstrijden bijhouden, zal je bij mijn naam niet veel wedstrijden zien staan. Ik ben heel selectief over de types uitdagingen die ik aanga. Dag na dag grote afstanden afleggen, ligt me het best. Ik vind het ook mooier om bij een recordpoging de strijd met mezélf aan te gaan, in tegenstelling tot wedstrijden waar je naar medelopers kijkt als concurrenten. The Barkley Marathons, waaraan ik een paar keer deelgenomen heb, zijn daar een goed voorbeeld van. Daar loop je eigenlijk allemaal samen tegen de wedstrijd, en niet tegen elkaar. De deelnemers helpen en ondersteunen elkaar. Ook recordpogingen zie ik als een strijd met mezelf, in plaats van als een wedstrijd tegen de bestaande recordhouder.” 

Hoe belangrijk is uw mindset in die uitdagingen? 

“Het mentale aspect speelt een zeer grote rol. Je moet altijd uitgaan van je eigen sterktes. Bij een recordpoging is het bijvoorbeeld een klassieke fout om je tussentijden te vergelijken met de vorige recordhouder. Op een pad van duizenden kilometers worden records daardoor met slechts enkele uren geklopt. Als je je te veel spiegelt, ga je er automatisch van uit dat het gevestigde record het maximaal haalbare is. Ik spiegel me niet aan bestaande tijden, en slaag er daardoor meestal in om geen uren, maar dagen van die records af te doen.” 

Niet alleen sportief, ook logistiek zijn uw deelnames echte uitdagingen. 

“Ik heb een goed team rond me. Mijn vrouw is mijn rots in de branding en ondersteunt me in alles wat ik doe, en ik heb een crew met mensen rond mij die meegaan en perfect weten wat van hen verwacht wordt. Maar ik ben niet de persoon die vooraf tabellen maakt van bevoorradingspunten en strategieën uitstippelt, ook al zou dat technisch gezien tot nog scherpere tijden kunnen leiden. Mijn job als tandarts is al zo afgelijnd en strikt, bij die expedities wil ik net het avontuur opzoeken. Op het vlak van logistiek proberen we dan ook alles ter plaatse te doen.”

We kunnen u wel echt ondernemend noemen, lijkt me. 

“Het grootste deel van mijn tijd gaat naar mijn tandartspraktijk, die ik met mijn vrouw heb opgericht en die ik nu voortzet met collega tandarts-vennoot Delphine. Daarnaast heb ik samen met een software engineer een start-up waarmee we op een geautomatiseerde manier lopers begeleiden. En dan is er het lopen zelf. Allemaal zaken waar ik energie in steek, maar die me nog meer energie géven.” 

Welke parallellen ziet u tussen lopen en ondernemerschap? 

“Ik zie heel wat links. Het feit dat je vaak met tegenslagen te maken hebt voor het begint te lukken, en dat je dus doorzettingsvermogen moet hebben. En ook dat je als team moet samenwerken om iets gedaan te krijgen en vooruitgang te boeken. Ik omring mezelf bij mijn uitdagingen met vrienden en familie die me begeleiden. Net als in het ondernemerschap komt het erop aan om mensen te vinden die de nodige passie hebben. Samen doelen stellen en aan hetzelfde zeel trekken, daar draait het om. In alles wat ik doe, bepaal ik vooraf mijn doel en wat ik ervoor over heb om dat te bereiken. Eens ik beslis om iets te doen, ga ik all the way. Ik ben niet het type dat met iets start, om dan te beginnen twijfelen omdat het niet werkt.” 

Beïnvloeden het lopen en het ondernemen elkaar ook? 

“Absoluut. Ik ben een sterkere loper doordat ik onderneem, en een betere ondernemer doordat ik loop. Ik krijg mijn beste ideeën niet terwijl ik aan het werk ben, maar terwijl ik aan het lopen ben, weg van de drukte van het dagelijkse leven. En omgekeerd: als ik voor het werk een uurtje ga lopen, word ik goed wakker, krijg ik zin in de dag en ben ik meer in evenwicht.” 

Heeft u er ooit aan gedacht om van lopen uw beroep te maken? 

“Nee, ik wil zelfs niet dat het een echt bijberoep wordt. Ik zie lopen niet als een project om geld mee te verdienen, want dan verandert de dynamiek van een hobby naar iets dat moét. Ik ben al blij dat mijn avonturen dankzij de ondersteuning van mijn sponsors – het Zwitserse loopmerk On Running en sporthorlogemerk Polar – financieel haalbaar zijn. Als het lopen echt zou moeten opbrengen, zou dat allerlei verwachtingen met zich meebrengen. Ik behoud liever mijn vrijheid.”

U bent al lange tijd bezig met ultralopen, maar het is pas sinds dit jaar dat het grote publiek u kent. 

“Ja, en het is wel leuk om meer dan vroeger brede erkenning te krijgen. Daarvoor doe ik het natuurlijk niet, maar het is leuk dat mensen beseffen dat ik een uniek palmares heb opgebouwd. Ik ben sinds kort ereburger van Anzegem. Tijdens de officiële ceremonie werd ik ook verrast met een trail die naar mij genoemd is, met fiets-, wandel- en looproutes door Anzegem. Een enorme eer, net als het feit dat ik één van de 6 genomineerden was voor de titel van West-Vlaams Ambassadeur.” 

Wat zijn uw ambities voor 2024? 

“Ik heb geen doelen vastgelegd voor volgend jaar. Mijn grote voordeel tegenover andere lopers is dat ik kan teren op veel enthousiasme en liefde voor de sport. Ik wil dat voordeel niet verliezen door te veel te willen doen. Een doel mag geen last worden, het moet een positieve uitdaging blijven. Ik heb wel al een nieuw project in gedachten voor 2025. En tijdens mijn sabbatjaar blijf ik wel lopen natuurlijk. Ik ben ook weer begonnen met tennis. Door op het vlak van lopen een rustige periode te hebben, kan ik ook nog actiever groeien als ondernemer. De tandartspraktijk evolueerde in 2023 van 6 naar 8 kabinetten, in 2024 worden dat er 11. Het wordt een leuke uitdaging om daar alles te stroomlijnen. Met onze start-up gaan we in 2024 een partnership aan met EnergyLab en Golazo, dus ook daar komen er mooie uitdagingen op mij af.” 

Tot slot: heeft u nog een tip voor onze lezers? 

“Ik geef soms lezingen bij bedrijven om mensen te inspireren met mijn verhaal en visie. Daar geef ik altijd de tip om af en toe vanop een afstand te kijken naar de zaken waarmee je bezig bent. Als ondernemer raak je onbewust soms in een tunnelvisie. Je wordt minder creatief en hebt minder ideeën om innovatief te blijven. Als ik ga lopen, kan ik met een frisse blik antwoorden of oplossingen zoeken. Met lopen, wandelen of gelijk welke andere sport kan je je gedachten verzetten en tot nieuwe inzichten komen.”