Tegen eind dit jaar wil minister van Omgeving Demir (N-VA) een zevende mestactieplan (MAP7) klaar hebben, want de waterkwaliteit van de Vlaamse waterlopen is ondermaats. Die kwaliteit verbeteren is één van de ambities die Voka West-Vlaanderen deelt met de Vlaamse Regering. Toch maakt Voka West-Vlaanderen zich zorgen over enkele van de recente gelekte maatregelen die als basis moeten dienen voor dat zevende mestactieplan.
In de jaren 90 van de vorige eeuw stelde Europa al richtlijnen op voor de bemesting van gewassen. Sindsdien mogen landbouwers niet meer om het even waar hun gewassen bemesten. Ook de hoeveelheden en de soorten mest die landbouwers mogen gebruiken, werden gereguleerd. De reden is vrij simpel: bepaalde types mest bevatten stoffen zoals fosfaat en nitraat, die onze flora en fauna kunnen verstoren. Die stoffen komen via de bodem in het grondwater terecht en spoelen ook door de regen in beken, rivieren en kanalen. Tijdens de metingen van het laatste mestrapport werden bij heel wat meetpunten te grote concentraties nitraat en fosfaat ontdekt. Dat is nefast voor de biodiversiteit en bemoeilijkt de productie van drinkwater.
De Europese Commissie kijkt met argusogen naar die hoge concentraties. Ze vraagt namelijk aan de lidstaten om de waterlopen in een ‘goede toestand’ te brengen tegen 2027. Hoog tijd in Vlaanderen om nog maar eens in actie te schieten en de (over)bemesting verder aan te pakken. Het verbeteren van de waterkwaliteit van de Vlaamse waterlopen en het grondwater is één van de ambities die Voka West-Vlaanderen deelt met de Vlaamse Regering. Een zevende mestactieplan dringt zich op.
Maatregelen mogelijk problematisch
Toch maakt Voka West-Vlaanderen zich zorgen over enkele van de recent gelekte maatregelen die als basis moeten dienen voor het zevende mestactieplan, zoals de uitbreiding van de teeltvrije zone nabij een waterloop van 1 meter naar 6 meter breedte, het bemestingsverbod dat landbouwers jaarlijks opgelegd krijgen vanaf 1 augustus en het feit dat er in bepaalde gebieden na 1 september niet meer geoogst zal mogen worden. Het gevolg is dat de teelt van heel wat groenten en (late) aardappelen niet meer rendabel of zelfs niet meer mogelijk zal zijn. Die problemen in de landbouw zullen op hun beurt impact hebben op de voedselverwerkende industrie. Per slot van rekening is die industrie afhankelijk van de landbouw voor de aanlevering van grondstoffen. De ondergang van de landbouw zou bijgevolg de ondergang van de industrie kunnen betekenen. Dat kan en mag niet de bedoeling zijn.
Het kweken van groenten, fruit en aardappelen in onze provincie, en bij uitbreiding in Vlaanderen, moet mogelijk én rendabel blijven.
We moeten dan ook vermijden om de gerealiseerde en geplande investeringen in werkgelegenheid te verspelen, de afhankelijkheid van andere landen voor onze voedselvoorziening te vergroten en onze West-Vlaamse welvaart af te remmen. Het kweken van groenten, fruit en aardappelen in onze provincie, en bij uitbreiding in Vlaanderen, moet mogelijk én rendabel blijven.
Voka West-Vlaanderen gelooft alvast dat dat conform de Europese richtlijnen kan. Daarom verheugt het ons dat er recent een overleg werd opgestart. Enkel door voldoende tijd te nemen om samen constructief te overleggen, kan er een nieuw, duurzaam en haalbaar mestactieplan uitgewerkt worden. Een plan dat niet de teloorgang van de voedselverwerkende industrie inzet, maar wel een toekomst voor landbouw en agrohandel mogelijk maakt.
