Niet enkel ondernemingen hebben fel te kampen met stijgende energiekosten en exploderende loonkosten, ook stads- en gemeentebesturen moeten resoluut de vinger op de knip houden om hun budget niet te laten ontsporen. In deze regiospecial polsten wij bij schepenen van Financiën en/of burgemeesters (voor zover die bevoegdheid bij hen zit) hoe zij de stijgende kostenproblematiek in hun stad of gemeente het hoofd bieden.
Fors hogere gas- en elektriciteitsprijzen en stijgende loonkosten zorgen voor heel wat extra rekenwerk bij onze West-Vlaamse stads- en gemeentebesturen. Bij de opmaak en bijsturing van de budgetten zijn de onvoorziene meerkosten een doorn in het oog, wat ertoe leidt dat er soms harde keuzes gemaakt moeten worden. Aangezien het in de meeste gevallen om ettelijke miljoenen euro’s gaat, is dat allesbehalve een gemakkelijke oefening. In se is de problematiek overal dezelfde en dan hoeft het niet te verbazen dat ook de oplossingen die naar voor geschoven worden in grote lijnen overeenkomen. In deze special lees je hoe diverse besturen het probleem aanpakken.
Een populaire en evidente maatregel blijkt het besparen op energiekosten te zijn. Het ’s nachts doven of dimmen van de straatverlichting, het verlagen van de verwarming in openbare gebouwen, het onderbrengen van verschillende diensten in één bureau en zelfs het plaatsen van een rolschaatspiste in plaats van een ijspiste op de kerstmarkt: het zijn maatregelen die bij praktisch alle bevraagde steden en gemeenten terugkeren.
Een aantal steden en gemeenten maken van deze crisis een opportuniteit om versneld energiezuiniger te worden. Het plaatsen van extra zonnepanelen, het energiezuiniger maken van openbare gebouwen en feller inzetten op ledverlichting zijn daar enkele voorbeelden van. Wevelgem zet al een aantal jaren sterk in op duurzame investeringen en plukt nu de vruchten van dat beleid.
Geen belastingverhogingen
Meer en meer steden en gemeenten kiezen er ook voor om geplande (en grote) infrastructuurprojecten even op de lange baan te schuiven. De bouw van een nieuw zwembad, cultuurcentrum of sporthal wordt uitgesteld tot budgettair betere tijden, wat uiteraard een serieuze impact heeft op de bouwsector. Het goede nieuws is dat in slechts zeer uitzonderlijke gevallen overgegaan wordt tot het definitief schrappen van projecten, zoals bijvoorbeeld de uitkijktoren in Roeselare.
“Save the best for last”: geen enkele van de door ons bevraagde steden en gemeenten zijn van plan om de belastingen voor gezinnen of bedrijven omhoog te trekken. Ze zijn zich bewust van het feit dat ook gezinnen en ondernemingen te kampen hebben met stijgende kosten en willen die dan ook niet doorrekenen. Hoogstens is er sprake van een verschuiving, zoals in Tielt. Er is ook geen enkele stad of gemeente die aanstalten maakt om een wijziging te voorzien in de gedifferentieerde onroerende voorheffingen.
