“Onze” Bart
Beste familie en vrienden van Bart,
Beste Bart,
11 oktober 2022. De eerste kille ochtend. Wat later een stralende zon. De voorbode van een mooie herfstdag. En toen kwam dat ene telefoontje. Met verstomming geslagen en aan de grond genageld. Bart is niet meer. “Onze” Bart.
Je had zo genoten van dat weekje Spanje. De leuke foto’s en jouw zo typerende grappige commentaren erbij beloofden dito verhalen op kantoor. We keken er naar uit. Maar die verhalen zullen nog even moeten wachten…
Voka West-Vlaanderen is Bart en Bart is Voka West-Vlaanderen. Sinds 1988 is Bart een begrip voor ondernemend Oostende. Hij startte zijn carrière in de Kamer voor Handel en Nijverheid van het arrondissement Oostende. Een hele mond vol. Als rechterhand van o.m. voorzitters als Raf Bulcke, Guy Taillieu, Raf Jacxsens in regio Oostende en Jean-Pierre Saelen in de Brugse regio, maakte Bart er het mooie weer. Eerst in de Langestraat, nadien vanuit de Archimedesstraat en tot slot werd het Oostendse ondernemerschap aangejaagd vanuit de Zandvoordeschorredijkstraat.
Bart had in Oostende de regie strak in handen, maar immer bescheiden, loyaal, integer, uiterst bekwaam en iedereen zijn glorie gunnend. Hij was dé netbeheerder van de economische stakeholders in Oostende bij uitstek en kon handelaars, ambachtslui, hoteliers, havengebruikers, industrie, diensten, vrije beroepen en al wie economisch actief was, overtuigen om via de Kamer van Koophandel en dus via hemzelf het lobbywerk in de stad Oostende te coördineren, zowel naar de stedelijke overheden als naar de Vlaamse en provinciale overheden. Bart was beter op de hoogte van het reilen en zeilen in de regio dan de hele Zeewacht samen.
De Nieuwjaarsreceptie voor Ondernemend Oostende met verschillende Oostendse organisaties was dan ook een logisch gevolg van zijn netwerken. En die recepties waren legendarisch, met unieke premières en prachtig beeldmateriaal over de regio. Met 1 doel voor ogen: een positief imago van Oostende uitdragen. Bart en zijn team hebben daar de claim geponeerd dat de ‘zee van ons is en onze economische uitbreidingszone’.
Bart ademde Oostende. Toen en tot op het allerlaatste was Bart overtuigd van het economisch potentieel van Oostende in West- Vlaanderen, in Vlaanderen en ver daarbuiten. Wat vandaag als een evidentie wordt beschouwd, vergde zoveel jaren geleden heel wat moed. En standvastigheid. Oostende is hem veel verschuldigd. “Onze” Bart.
Bovenal was Bart een warme en hartelijke man, collega en vriend van velen. Oprecht luisterend, lief en leed delend, mee-levend met een groot gevoelig hart.
Bart heeft een onvoorstelbare evolutie in het ondernemers- en kamerlandschap meegemaakt. Meer nog: hij heeft er actief toe bijgedragen en zat mee aan het stuur. Een bijzondere gebeurtenis – waar wij te jong voor zijn – maar waar jij, Bart, woordenkunstenaar met veel gevoel voor humor en zelfrelativering in geuren en kleuren kon over vertellen, was het samengaan van onze West-Vlaamse kamers. Een fusietraject dat merkwaardig is verlopen, lees ik als ik teruggrijp naar een eerdere speech van jou. En ik citeer: “25 jaar geleden was Kortrijk een eiland in West- Vlaanderen, dat steunend op zijn economische successen, stilaan meer Lebensraum nodig had in de provincie. De toenadering tot het eveneens noeste Roeselare mondde uit in een Anschluss in 1996. In datzelfde jaar klopte ook Oostende aan. Kamer Kortrijk-Oostende- Roeselare-Tielt, dat was toch wat moeilijk uit te leggen, en gelukkig werden een aantal jaren later de resterende hinderpalen overwonnen om tot 1 kamer in West-Vlaanderen te komen. De zee was al veroverd. Met de Westhoek, kreeg men er de bergen bij, het ondoordringbare Heuvelland, het Verre Westen bij de Schreve, Ieper en de toenmalige taalvallei, het trotse Veurne, Bachten de Kupe en wat niemand ooit voor mogelijk had gehouden, Brugge, die schone…” De West-Vlaamse fusie was een feit. We noteren 24 juni 2002. En hij zag dat het goed was. “Onze” Bart.
Bovenal was Bart een warme en hartelijke man, collega en vriend van velen. Oprecht luisterend, lief en leed delend, mee-levend met een groot gevoelig hart. Boordevol gulheid ook, met de warmste hartelijkheid, een ‘open deur’. Alles was eenieder zo gegund. Gedreven, onvermoeibaar, nooit aflatend, niets was te veel. “Onze” Bart.
Bart was gepassioneerd om het punt van ondernemers te maken met een rustige zelfbeheersing die zijn overtuigingskracht alleen maar groter maakte. De realisatie van een groot project was belangrijker dan zijn kleine eigenbelang. Innemend, galant, gezegend met een fijne voorzichtige (en soms ook minder voorzichtige) humor. Bart sprak vaak stil. Niet dat hij bedeesd was, maar door stil te spreken gaf hij ruimte aan anderen. Een fijn mens, zacht in de omgang, maar onwrikbaar op wat hij als essentieel beschouwde. “Onze” Bart.
Bart was ook moedig. Die courage heeft hij meer dan wie ook getoond in zijn persoonlijk leven. Hoe hij met vallen en opstaan het overlijden van de vrouw van zijn leven, Micheline, een plaats wist te geven, dwong respect af. Stil respect. Ook de laatste jaren, toen de gezondheid het meer en meer liet afweten, bleef hij moedig. Hoe vaak zei hij niet: de carrosserie is versleten, maar het kopje is nog fris. En hij glimlachte dan. Minzaam. “Onze” Bart.
Beste Bart, ons en jouw team omschreef je als volgt: “Ik denk dat we een toffe bende zijn – een bont allegaartje, dat laat geen twijfel – die hun kamer in het hart dragen. We hebben een verbluffend parcours bewandeld in de voorbije jaren, maar we mogen niet versagen. ‘Volharden is de boodschap’. ‘Deuredoen’. Wij moeten blijven zoeken en tasten, niet alleen naar de beste dienstverlening, maar ook naar de beste structuren, naar de beste organisatie. Het kan altijd (nog wat) beter. Maar dit kan niet de opdracht zijn voor 1 persoon, dit is een taak voor ons allen.”
Met die wijze woorden, beste Bart, laten we je los. Diepbedroefd, maar tegelijkertijd zo ontzettend dankbaar voor wat je voor ons hebt betekend. Voor wat we samen hebben mogen beleven.
Beste Bart, onze Arno van het Oostendse en bij uitbreiding West-Vlaamse ondernemerschap. Bedankt voor alles. We gaan jou heel hard missen.
Beste familie, namens het bestuur en alle medewerkers, wees getroost door de vele mooie herinneringen die jullie zullen bewaren en koesteren aan Bart, die ook een beetje “onze” Bart was en voor immer zal blijven. Bovenal was Bart een warme en hartelijke man, collega en vriend van velen. Oprecht luisterend, lief en leed delend, mee-levend met een groot gevoelig hart.
Bert Mons
