Op donderdag 28 september organiseert Voka Health Community haar jaarlijks congres. Dit jaar is het centrale thema "Zorgen voor morgen - Een politiek debat voor een gezonde toekomst”. De Health Community-leden leggen er de politieke boegbeelden in welzijn en zorg het vuur aan de schenen over nieuwe zorgmodellen, de nijpende arbeidsmarkt en broodnodige innovatie. In de aanloop naar het congres laten we naar goede gewoonte enkele ‘toekomstdenkers’ aan het woord. In deze editie: Dominiek Beelen, CEO van Korian.
Intro
Dominiek Beelen is één van de founding fathers van Senior Living Group, eind 2004 opgericht door Waterland Private Equity. Sinds 2014 maakt het bedrijf deel uit van de beursgenoteerde Franse groep Korian. Op vandaag heeft die in ons land 117 locaties, waar het residentiële ouderenzorg aanbiedt aan zo’n 12.500 bewoners. In Vlaanderen maken ook gesubsidieerde thuiszorg en poetsdienst alsook thuisverpleging deel uit van het aanbod. “Bij de start was residentiële ouderenzorg onze corebusiness, maar we wilden een zorgecosysteem uitwerken met allerlei complementaire zorgactiviteiten”, legt Dominiek uit. “Ons doel daarmee is om (toekomstige) bewoners volledig te ontzorgen, in het volledige traject van hun zorgvraag. Om dat te kunnen waarmaken, ambiëren we niet alles zelf te doen, maar werken we ook nauw samen met strategische partners.”
De ‘Positive Care-filosofie’ vormt de rode draad in de dienstverlening van Korian. “We zetten kwaliteit van leven voor al onze bewoners en klanten centraal. We doen meer dan enkel rekening houden met de hobby’s, interesses en verlangens van nieuwe bewoners. We gaan een stap verder, om te zorgen dat ze zich nog nuttig en waardevol kunnen voelen en binnen hun mogelijkheden deelnemen aan het dagelijks leven in een woonzorgcentrum. Ze kunnen bijvoorbeeld helpen groenten snijden in de keuken, boeken/krant voorlezen voor andere bewoners, gasten onthalen, in de tuin werken,… Veel senioren die naar een woonzorgcentrum gaan, lijken binnen de maatschappij plots op te houden te bestaan. Je ziet dat zelfs aan het medisch dossier: dat is bij een verhuis naar een woonzorgcentrum plots niet meer gelinkt of consulteerbaar. Dat moet absoluut anders en beter.” Dominiek gelooft sterk in gemengde zorgcampussen, “met zowel dagopvang, assistentiewoningen, kortverblijf, langdurige zorg maar waarom ook niet een dokterspraktijk en convenience winkel, maar zeker gecombineerd met leisure zoals een grand café. Op die manier trek je de buurt binnen”, klinkt het.
Geïntegreerd in omgeving
Sinds 2019 is Dominiek ook verantwoordelijk voor Korian Nederland, waar de groep hetzelfde pad wil bewandelen. “Daar hebben we nu een 50-tal kleine zorgvilla’s met telkens tussen de 15 en 30 bewoners, en 2 erkende herstelzorgcentra. Via greenfieldontwikkeling zullen we daar ook verder bouwen aan de groei van de groep. In Nederland zijn de meeste huizen nogal gesloten, weinig geïntegreerd in de omgeving. Dat proberen we daar te veranderen. Omgekeerd probeer ik het idee van kleinschalig wonen naar België te halen.”
Het grootste obstakel om dat mogelijk te maken, dat is de financiering. “De basiszorgfinanciering bedraagt in België zo’n 2.000 tot 2.500 euro per bewoner per maand, in Nederland loopt dat voor gelijkaardig zorgtebeeld op tot 7.500 à 8.000 euro. De personeelsomkadering ligt daar dan ook veel hoger: daar is er per bewoner bijna één volledige FTE beschikbaar. De enige manier om de kleinschalige aanpak uit Nederland naar België te kunnen kopiëren en financieel haalbaar te houden, is door te werken met vrij grote campussen die kunnen opgesplitst worden in kleinere leefunits, elk met hun specificiteit, en waar je facilitair en administratief personeel kan delen.”
“De huidige zorgfinanciering is geënt op de traditionele manier van werken, die focust op ‘handen’. Nergens is er een brug naar technologie.”
Dominiek Beelen
Het belang van preventie
Een andere takeaway uit Nederland, is dat we in ons land veel sterker zouden moeten inzetten op preventie. “Wij hebben in ons land nog steeds een sterke focus op reactieve geneeskunde. Bij Korian vinden we het onze taak om meer in te zetten op preventie. Een voorbeeld: als een bewoner medicatie voorgeschreven krijgt, bekijken we de mogelijke bijwerkingen en spelen we daar proactief op in. Zo lassen we bijvoorbeeld een extra drankenronde in voor mensen die dehydraterende medicatie krijgen. We voeren ook een actief beleid om het gebruik van antidepressiva en kalmerende middelen tot een minimum te herleiden.”
Preventie is meteen ook de reden waarom de groep 3 data-analisten in dienst heeft. “Zij analyseren onder andere alle data uit zorgdossiers weliswaar met duidelijke inachtname van alle GDPR- bepalingen en zoeken voornamelijk naar patronen. Het doel is om gezondheidsachteruitgang sneller te detecteren én sneller of beter proactiever te (be)handelen. Dat maakt deel uit van onze visie op Positive Care en onze promotie van non-medicamenteuze therapie.” Korian doet dat op eigen initiatief en dus met eigen middelen. Het is wel aan de overheid om het financieringsmodel aan te passen, vindt Dominiek. “De huidige financiering is geënt op de traditionele manier van werken, die focust op ‘handen’. Nergens is er een brug naar bijvoorbeeld preventie of technologie. Ik ben ervan overtuigd dat we technologie nodig hebben om de personeelsschaarste op te vangen, dus moeten we die ook gaan integreren in het financieringssysteem.”
Opwaardering nodig
Hij ziet nog enkele andere manieren om het tekort aan personeel aan te pakken. Er is bijvoorbeeld meer flexibiliteit nodig als het gaat over de samenstelling van equipes, vindt hij. “In Nederland mogen zorgkundigen, op voorwaarde dat er een medisch verpleegkundige aanwezig is om supervisie te houden, een breed palet aan taken uitvoeren: een infuus aanleggen, medicatie toedienen,… Ook in ons land is het nodig om de rol van zorgkundigen uit te breiden. Eerste stappen zijn al genomen binnen het Pentaplus-programma, maar dat gaat nog niet ver genoeg en ook qua verloning is een opwaardering nodig. Dat zou ervoor zorgen dat er in een woonzorgcentrum minder verpleegkundigen nodig zijn, die in hun rol verder kunnen opgewaardeerd worden, waardoor er ook meer verpleegkundigen beschikbaar komen om in de ziekenhuizen aan de slag te gaan. Waarom ook bijvoorbeeld het statuut van flexijobs niet uitbreiden en mogelijk maken voor verpleegkundigen en zorgkundigen binnen een zorgfunctie in woonzorgcentra? Daarnaast moet de overheid nog veel meer doen om zij-instromers naar de sector te halen, via subsidies en door opleiding mogelijk te maken binnen de structuren van woonzorgcentra. Wij zijn alvast gestart in samenwerking met het CVO.”
Dominiek haalt ten slotte nog een grote bezorgdheid aan: de ‘explosie’ van project staffing en de daarbij horende stijgende kosten binnen de reguliere zorg. “Ik juich ondernemerschap in de zorg absoluut toe, maar ik vind wel dat je ethisch moet blijven. Project staffing en outsourcing zijn een goede tool met bewezen meerwaarde om tijdelijk externe knowhow binnen te halen, maar nu het ook voor dagdagelijkse zorgverlening wordt toegepast, is dat misbruik van het systeem en economisch niet duurzaam. Op dat vlak moeten we zowel vanuit de sector als vanuit de overheid een duidelijk signaal (blijven) stellen, vind ik.”
Hoe kunnen we voldoen aan de groeiende complexiteit van zorg met beperkte middelen en minder personeel? Hoe zorgen we voor een toekomst waarin we langer gezond blijven? Een toekomst waarin werken in welzijn en zorg werkbaar is? Een toekomst met sterke digitale competenties die innovatie faciliteren?
Wil je meer ontdekken? Schrijf je dan in voor het jaarlijks Voka Health Community Congres op donderdag 28 september in Den Oven te Boom.
Ontdek hier de visie van onze andere toekomstdenkers.
