De onwaarschijnlijke omvang van de economische impact van de coronacrisis wordt meer en meer duidelijk, en dat in zowat heel de wereld. In verschillende landen worden stilaan economische indicatoren voor de maand maart gepubliceerd, en die zijn ronduit verbijsterend. Het is duidelijk dat ook na de lockdown nog heel wat beleidsinspanningen en -middelen nodig zullen zijn.
Dramatische groeiverwachtingen
Het meest sprekende voorbeeld van cijfers zijn allicht de wekelijkse nieuwe werkloosheidsaanvragen in de VS. Tot een paar weken geleden was daarvan het hoogste cijfer ooit 695.000 aanvragen in oktober 1982. In de week die eindigde op 21 maart waren er 3,3 miljoen nieuwe aanvragen voor een werkloosheidsuitkering. Sindsdien volgden nog twee weken met telkens bijna 7 miljoen nieuwe aanvragen. Op drie weken tijd kwamen er in de VS dus bijna 17 miljoen werklozen bij (en dat is nog een onderschatting, want lang niet alle werklozen kunnen een uitkering aanvragen). En dat is maar één voorbeeld.
Het IMF spreekt over de diepste economische crisis sinds de Grote Depressie van begin jaren 30, en dat is geen overdrijving. Dat weerspiegelt zich ook in de dramatische ‘groeiverwachtingen’ voor de grote economische blokken. Capital Economics, een economisch studiebureau, verwacht dat in 2020 de Amerikaanse economie met 5% krimpt, de eurozone met 9% en de hele wereldeconomie met 4% (ter verduidelijking: de hele wereldeconomie krimpt zo goed als nooit). Bij McKinsey is dat in het scenario van een traag herstel na de huidige lockdown respectievelijk een daling met 8,4%, 9,7% en 4,7%. De krimp met 8% die de Nationale Bank raamt voor de Belgische economie in 2020 valt daarbij niet uit de toon. Nog volgens McKinsey kan het duren tot 2023 voor de economische activiteit in de VS en de eurozone terug op het niveau van voor de crisis raakt.
Het IMF spreekt over de diepste economische crisis sinds de Grote Depressie van begin jaren 30, en dat is geen overdrijving.
Bart Van Craeynest
Heropstart in China en bij ons
Voor de heropstart na de lockdown kunnen we vandaag al naar de ontwikkelingen in China bekijken. Daar werden de lockdownmaatregelen de voorbije weken al geleidelijk teruggeschroefd, en deze week uiteindelijk ook in Wuhan. De eerste indicaties tonen aan dat de economische activiteit snel terug opspringt, maar toch ver onder het niveau van voor de crisis blijft. Er blijven immers nog beperkende maatregelen van kracht om het risico op nieuwe uitbraken te verlagen, maar vooral de activiteiten gericht op de export voelen de impact van de economische crisis in de rest van de wereld.
Ook bij ons kunnen we ons best niet al te veel illusies maken dat het einde van de lockdown ook meteen terug business as usual zal betekenen. Om de economie binnen een redelijke termijn terug op een normaal toerental te krijgen, zullen ook na de lockdown nog heel wat beleidsinspanningen en -middelen nodig zijn. De focus moet daarbij liggen op een toekomstgericht relanceplan dat meteen ook ons groeipotentieel structureel hoger tilt. Op die manier kunnen we uiteindelijk sterker uit deze crisis komen.
