Eén op vier werknemers in het Gentse deel van North Sea Port fietst naar het werk en toch is de weginfrastructuur daar vaak niet aan aangepast. Bij wijze van ludieke actie heeft Voka|VeGHO (Vereniging voor Gentse Havengebonden Ondernemingen) in 2021 de lefgozersroutes uitgewerkt. Met de interactieve fietskaart brengt Voka|VeGHO fietsen in de haven onder de aandacht. Missie: veilige fietsverbindingen, van voordeur tot bedrijfspoort. Twee jaar later is het tijd voor een update. Conclusie? De fietsinfrastructuur gaat erop vooruit, maar er zijn nog steeds een aantal ‘levensgevaarlijke’ zwarte punten die moeten weggewerkt worden. Lees hieronder het verslag van de fietstocht.
Met enigszins loden benen beklom ik op een zonnige septemberdag mijn stalen ros. Niet vanwege de vele kilometers in het vooruitzicht, maar eerder omdat ik niet goed wist wat te verwachten van een fietstocht doorheen North Sea Port. Ik laat de Voka box achter mij en na een korte opwarming doorheen het historisch centrum kreeg ik al snel de eerste beklimming voorgeschoteld: de korte, maar steile Tolhuisbrug. Gelukkig zijn er recent fietssuggestiestroken aangebracht waardoor we onze plaats tussen het drukke verkeer kunnen opeisen. Op een volwaardig fietspad is het nog enkele jaren wachten, want de vernieuwing van de brug maakt immers deel uit van het grotere Gentspoort-project.
Via het betonnen fietsstrookje van de Wiedauwkaai zet ik koers richting de befaamde Meulestedebrug. Door de werken neem ik een alternatieve route en sla ik de Aakstraat in, een drietal jaar geleden kreeg dit stuk van de Pantserschipstraat een nieuwe naam. Naar mijn bescheiden mening was de Leerdammer-straat een betere optie geweest, want het wegdek heeft veel weg van een gatenkaas. Ik surplace tussen de wachtende auto’s & vrachtwagens en vervolg mijn weg via de Pantserschipstraat. Vanaf hier volg ik het brede en gescheiden fietspad tot aan de tweede beklimming van de dag, de brug over de Ringvaart. De benen voelen goed en ik schakel een versnelling hoger langsheen de papierfabriek Stora-Enso, maar plots moet ik vol in de remmen. Het brede en biljartvlakke fietspad maakt plaats voor een smal moordstrookje.
De levensgevaarlijke Wondelgemkaai laat ik achter mij en ik sla de idyllische Gentweg in. Via de Meersgatstraat kom in de Langerbruggekaai waar er alweer een moordstrookje opduikt. De indrukwekkende elektriciteitscentrale durf ik niet goed te bekijken want de vrachtwagens passeren mij op enkele centimeters. Met gevaar voor eigen leven slalom ik tussen de wachtende auto’s richting de veerdienst van Langerbrugge.
De lessen die ik trek uit deze fietstocht? Er zijn al heel wat inspanningen gedaan om het fietscomfort en de veiligheid te verbeteren, maar er is er nog heel wat werk aan de winkel om ook die laatste zwarte punten aan te pakken. De recente investeringen en het project R4WO stemmen mij hoopvol.
Simon Lefèvre, Voka|VeGHO
Ik ruil mijn fietsbenen voor mijn zeemansbenen en raak aan de praat met een werknemer van Volvo. Hij is een fervent fietser en is zeer tevreden over de inspanningen die er in en rond de haven gebeuren om de fietsveiligheid te verhogen. De klep van het veerpont gaat open en ik stuur mijn tweewieler terug aan wal via de Langerbruggestraat. Als ik naar het volgende straatnaambordje kijk - Göteborgstraat - dan kan dit maar 1 ding betekenen, we zijn in de buurt van Volvo Cars. Mijn gedachten zitten al in Zweden waardoor ik bijna het gescheiden fietspad mis. Gelukkig kan ik nog net op tijd de afslag nemen, want dit comfortabele fietspad brengt me in een ruk tot aan het einde van het Sifferdok. Ik verken via het fietspad van de Singel de andere kant van het dok en wanneer ik het eerste deel van de Farmanstraat zie begin ik licht ongemakkelijk op mijn zadel te schuiven. In de verste verte is er geen fietspad te bekennen. Pas vanaf het kruispunt met de Kinetstraat duikt er opeens een fietspad op.
Onder het motto “Difficult roads often lead to beautiful destinations” zet ik koers richting de andere kant van de R4. Kom ik er opnieuw zonder kleerscheuren vanaf of stop ik best even in Oostakker-Lourdes om een schietgebedje te prevelen? Het mooie fietspad in de Fritiof Nilsson Piratenstraat stemt me gerust, via deze weg kan ik mij veilig verplaatsen tot in de Skaldenstraat alvorens ik de R4 opdraai richting Rodenhuize. Een gebied waar blijkbaar de wet van de sterkste heerst. Zowel in de Pleitstraat als in de Moervaartkaai ontbreekt er een fietspad waardoor ik toch aan het twijfelen sla, was ik toch niet beter gestopt in Lourdes?
Ik maak me uit de voeten en vat het bochtenwerk in de Sprendonkstraat aan, ook hier geen fietspad te bekennen. Na enkele lussen in het Skaldenpark, alweer op de gewone rijbaan, vat ik mijn terugtocht aan. Via het groene koppelingsgebied Desteldonk keer ik terug naar de Voka-stal. Een korte omweg langs Volvo Trucks in Oostakker leert me dat er in de nabije omgeving sterk is ingezet op fietsinfrastructuur.
I made it. In de verte zie ik de drie Gentse torens verschijnen en eenmaal aangekomen aan de Voka box plaats ik mijn fiets op zijn pikkel. Een blik op mijn gps leert mij dat deze rit goed was voor 51.5 km en 118 hoogtemeters.
Heb je vragen of opmerkingen? Laat het ons weten.
Op de hoogte blijven van onze acties rond belangenbehartiging uit onze regio?
Meld je aan of maak een account om dit aan te passen.
