Ik was eerlijk gezegd niet al te rouwig om gisteren te verhuizen en de Texanen van Austin vaarwel te wuiven. Hello sunny, crispy San Francisco! Minder desolaat, meer buzz, meer groen, meer gesofisticeerd.

Dag 5, de vermoeidheid begint langzaam door te sijpelen, het uurverschil speelt ook. Maar elke dag en elk moment word ik des te enthousiaster over mijn (eerste) deelname aan de techtrip. Wat mij nog het meest frappeert is de groepsdynamiek. Uiteraard zijn de bedrijfsbezoeken en sprekers in deze technologische hubs immens interessant. Maar ik had niet verwacht dat de kracht van de groep mij zoveel energie zou geven. Elk moment van de dag wordt ten volle benut om elkaar te leren kennen, ervaringen te delen. In de bus of aan tafel gaan we spontaan naast een medereiziger zitten met wie we nog niet al te veel conversatie hebben gevoerd. Er heerst een algemeen gevoel van oprechte interesse in elkaar, samenhorigheid, respect en een grote gun-factor. Gesprekken gaan snel in de diepte, vaak over professionele aangelegenheden maar evenzeer over menselijke aspecten. Wat een diversiteit aan mensen, aan achtergronden, aan leeftijden en aan persoonlijkheden. En elkeen met een ongelooflijk boeiend verhaal.

Ik word volledig uit mijn context getrokken. Ik neem afstand van de waan van de dag. Ik sta stil bij wie ik ben, waar ik professioneel naar toe wil en mijn medereizigers inspireren me, allicht onbewust, door hun grote en kleine verhalen.

Dag 5 en 5 presentaties op het programma. De rode draad voor mij is weerom de diversiteit en inspiratie. We krijgen een blik op hoe de toekomst er kan uitzien. Ik probeer een spons te zijn en absorbeer zoveel ik kan. Als ontbijt kregen we een iet of wat ‘droge’ Benny van Velo 3D op onze boterham. Velo 3D produceert 3D-printers die op maat gemaakte metalen vervaardigen voor high value applications in o.a. aerospace en olie & gas. Benny werd voor mij al gauw een coole dude toen we de printers – zeg maar een immense machines – in levenden lijve te zien kregen. Nog cooler: er werden voor onze ogen volop kritische onderdelen voor de SpaceX geproduceerd.

Verder naar Texas Instruments waar de CTO ons buiten op een prachtig groen domein toespreekt. Ik maak de associatie met mijn rekenmachine van 20 jaar geleden. Toegegeven, ik heb niet per se wondermooie herinneringen aan wiskunde en statistiek. Maar ik val bijna van mijn stoel als ik besef hoe groot deze firma is én de markt waarin ze opereert. Per persoon op deze aardbol gebruikt men gemiddeld 150 chips/semiconductors. Texas Instruments heeft meer dan 100.000 producten, elk met nog eens massaal veel toepassingen. Aan innovatie ook geen gebrek. Zo hebben ze recent quartz, een cruciaal onderdeel van de chip maar met een leveringstekort, vervangen door een alternatief. Hun missie is om technologische devices goedkoper te maken, door hun chips kleiner en efficiënter te maken.

Volgende stop bij Aerendir. Vooral de spreker liet een grote indruk op me na. Genialiteit en waanzin liggen al eens dicht bij elkaar. Deze Belgische professor overtuigde ons dat de sensor die (nu reeds) in onze smartphone is ingebouwd in staat is om super gedetailleerd onze unieke neuro-signalen te meten. Simpelweg door je gsm vast te houden herkent en bevestigt de toepassing dat ik ik ben, en jij jij. Ideaal voor authentification doeleinden.

We reizen verder en worden voorgesteld aan Nuro: voor mij een kruising tussen Kitt van Knightrider, de auto van ET en Deliveroo 2.0. Maar dan wel met 2 miljard dollar op hun bankrekening om deze innovatieve en duurzame oplossing vorm te geven. De zelfrijdende elektrische voertuigen van Nuro brengen je boodschappen aan huis, zonder chauffeur. Ook voor the last mile logistiek kunnen deze autonome voertuigen een duurzaam antwoord bieden.

We sloten de dag af met Maarten van Zendesk, een SAAS platform dat customer support naar de next level brengt en faciliteert dat feedback van klanten ook bij product design belandt.

Mijn hoofd zit eigenlijk vol, mijn lichaam voelt wat zombie aan, maar toch bruis ik van energie. Napraten, indrukken verwerken en van gedachten wisselen doen we tijdens een gezellig diner. Dank u Voka, ik kijk al uit naar morgen!