Actiegroepen en overheden hebben vandaag een akkoord getekend rond de Oosterweelverbinding. Dit is, zonder overdrijven, een historisch feit dat een einde maakt aan een stellingenoorlog die bijna twintig jaar heeft geduurd. Het politieke slagveld biedt een weinig fraaie aanblik. De voorbije jaren zijn er beloftes gebroken, halve waarheden verkondigd en reputaties gesneuveld. Ook op maatschappelijk vlak heeft Oosterweel wonden geslagen. Van noord naar zuid loopt er door heel wat Antwerpse gemeenten een onzichtbare breuklijn die de bevolking verdeelt in voor- en tegenstanders van het tracé. Voor de sociale cohesie komt dit akkoord geen dag te vroeg.
Maar de consensus rond Oosterweel wordt wellicht nog het hardste toegejuicht door de economische actoren in onze regio. De zucht van opluchting die daar wordt geslaakt, is te horen tot ver buiten onze landsgrenzen. Natuurlijk is het fileprobleem morgen niet opgelost. Maar er is tenminste weer een perspectief.
De industriële en maritieme bedrijven, die de ruggengraat van onze regionale economie vormen, hadden steeds minder begrip voor het politieke en juridische kluwen waarin dit dossier gevangen zat. Bij elke nieuwe wending in het Oosterweeldebat mochten de Antwerpse CEO’s en plantmanagers het in Ludwigshafen, Singapore of Genève gaan uitleggen. Maar op de meeste vragen moesten ze het antwoord schuldig blijven.
Ook bij de honderden kmo’s voelden wij de ongerustheid jaar na jaar, maand na maand en de laatste tijd zelfs dag na dag, toenemen. Op onze overlegplatformen en netwerkmomenten kregen we steeds luidere signalen dat onze regio zonder snelle doorbraak, op een economische meltdown afstevende. Vandaar de vasthoudendheid waarmee Voka - Kamer van Koophandel Antwerpen-Waasland - vaak tegen de stroom in - is blijven hameren op een snelle, realistische én betaalbare oplossing voor de Antwerpse mobiliteit. Op geen enkel moment hebben wij echter stelling genomen tegen een overkapping of tegen gescheiden tracés voor doorgaand- en bestemmingsverkeer. De toekomst zal uitwijzen of het de juridische uitputtingsslag van de voorbije decennia waard was. Wij blijven van mening dat al die miljoenen die voor studies en expertiserapporten zijn betaald, beter besteed hadden kunnen worden.
Maar we zijn de eersten om te benadrukken dat het akkoord dat nu op tafel ligt op een unieke manier leefbaarheid en bereikbaarheid verzoent. Het is de verdienste van de Vlaamse overheid dat ze een onafhankelijke bemiddelaar heeft aangesteld in de persoon van de intendant. Die is er met veel expertise, geduld en diplomatie in geslaagd om alle partijen, overheden en actiegroepen samen aan de tafel te krijgen rond één gezamenlijk project. Dit een huzarenstukje noemen, is zelfs te zacht uitgedrukt.
In het heetst van de strijd zijn er vaak harde woorden gevallen, maar nu moet Antwerpen die onverkwikkelijke episode afsluiten. Als iedereen de loopgraven verlaat, kunnen we samen vaart maken in dit dossier. Wat ons betreft kan de schop niet snel genoeg de grond in. Voor het eerst sinds lang staat er een economische rugwind waar we maximaal van moeten profiteren. Anderzijds kunnen we niet om de vaststelling heen dat onze reputatie als logistieke hub in het hart van Europa de voorbije jaren een flinke knauw heeft gekregen.
Die perceptie omkeren, wordt waarschijnlijk de grootste uitdaging voor de komende jaren. Er is een degelijk communicatietraject nodig dat Oosterweel opnieuw in de markt zet als een vooruitgangsproject. Maar nog belangrijker is dat burgers, overheden en bedrijven daadkracht en ambitie tonen. Dan zijn investeerders nooit ver weg.
