Stel: na een lange werkdag plant u zich neer in uw zetel, gezellig aan de open haard – al dan niet op gas, elektriciteit of zelf gekliefd hout – om de gemiste nieuwsberichten van de dag nog snel even mee te pikken op tv. Helaas heeft uw digicorder de geest gegeven, het gevolg van een probleem met de router. En dus bent u verplicht de klantendienst van uw provider te bellen, de enige die u kan helpen.
Volle goede moed belt u de hulplijn, om via een computergestuurde stem te moeten vernemen dat u de luxe heeft om uit maar liefst zeven keuzemogelijkheden te kiezen die uw probleem kunnen oplossen. Eens de keuze gemaakt, begint het. Het wachten. Hoopvol kijkt u uit naar de verlossing, om in uw geliefde zetel starend naar het vuur en het tv-scherm de avond ontspannend af te sluiten. Minutenlang wordt uw geduld op de proef gesteld, u mag van geluk spreken dat de computergestuurde stem u om de minuut opnieuw toespreekt en vertelt nog even geduld te hebben, want alle medewerkers zijn in gesprek…
Als ondernemer geeft u niet op, en u wacht. Tot het moment is aangebroken en u een medewerker aan de lijn krijgt. U legt het probleem in geuren en kleuren uit, een verbindingsprobleem met de router. De medewerker stelt verschillende oplossingen voor, maar de ene na de andere blijkt niet te werken. Een teleurstelling, u legt af. Maar voor u naar bed gaat, beslist u om op goed geluk de stekker van uw router uit het stopcontact te trekken. En wat blijkt… het probleem is opgelost, moe en opgelucht plant u zich in uw zetel, starend naar het vuur en uw tv.
De meest simpele oplossingen voor onze problemen zijn die waar we soms niet meteen aan denken. Soms is het beter om de stekker eruit te trekken, te rebooten, in plaats van rondjes te draaien en te morrelen in de marge. Neem nu het federale begrotingsakkoord. Terwijl er een loonkostfactuur van 32 miljard euro op onze bedrijven staat te wachten in 2024, beslist de regering – gebonden door een historische overheidsschuld – ondernemingen een korting te geven van 1 miljard euro, en dat door de werkgeversbijdragen voor de eerste jaarhelft van 2023 kwijt te schelden. Voor Q3 en Q4 van 2023 is er betalingsuitstel van de bijdragen tot 2025.
“Soms is het beter om de stekker eruit te trekken en te rebooten, dan rondjes te draaien en te morrelen in de marge.”
Een adempauze, zucht, maar fundamenteel verandert er niets aan de automatische loonindexering. Onze loonkostenhandicap blijft oplopen. Het is morrelen in de marge, en dat is niet wat onze bedrijven nu nodig hebben en verdienen.
Met zeven verschillende partijen heeft onze overheid wel wat weg van een klantendienst, met elk hun eigen keuzemogelijkheid om een probleem op te lossen, en waarbij burgers en bedrijven engelengeduld moeten uitoefenen om een antwoord te krijgen, een antwoord dat er eigenlijk nooit echt komt. Of we de stekker eruit moeten trekken, laat ik in het midden, maar een reboot van onze politici zou misschien nog niet zo slecht zijn.
