Als tiener al stampte hij een eerste onderneming uit de grond. Intussen zetelt hij in de bestuursraden van Beci en Cultuurconnect, schreef hij een boek en is hij veelgevraagd spreker op lezingen. Zijn laatste wapenfeit? Hij haalde 1,5 miljoen euro op bij bedrijven en overheden om Capital op te richten, waarmee hij de Brusselse jeugdwerkloosheid wil aanpakken. Hassan Al Hilou is zelf nog altijd maar 21 jaar oud en wil jongeren die het moeilijk hebben, financieel zelfstandig maken.
Tekst: Mathieu Wouters – foto: Nadia El Makhfi
De Brusselse jeugdwerkloosheid is niet nieuw. Tal van organisaties of initiatieven vechten hier al tegen. Waar ga je met Capital het verschil maken?
Hassan Al Hilou: “Het probleem is dat de jongeren hun weg niet vonden in het bestaande aanbod. We zijn naar hen gaan luisteren en zo from bottom-up beginnen bouwen. Het bleek dat ze een plek nodig hadden om naartoe te kunnen komen en ontdekken welke mogelijkheden er zijn om financieel zelfstandig te worden. Capital is die plaats en hier kunnen jongeren zich ontwikkelen en de ondernemerswereld leren kennen. We gaan niets nieuw bedenken, maar bundelen het bestaande aanbod en begeleiden de jongeren hierin.”
“Onze aanpak spreekt aan: aan de hand van virtual reality, hologrammen en andere digitale toepassingen, leren bezoekers verschillende industrieën en soorten jobs kennen. Je kunt virtueel door de gebouwen van Janssen Pharmaceutica lopen en luisteren naar getuigenissen. Of vragen stellen aan de hologram van een advocaat van Eubelius. Zo willen we inspireren en tonen wat mogelijk is.”
Deze aanpak is onhaalbaar zonder de nodige fondsen. Dankzij een publiek-private samenwerking heb je maar liefst 1,5 miljoen euro kunnen ophalen en het gebouw waarin je zetelt, is ter beschikking gesteld door Sofina. Die bedrijven en overheden doen dat niet zomaar.
“Dat klopt. Iedereen beseft maar al te goed dat de samenleving alleen maar gebaat is met financieel gezonde jongeren. Een bedrijf als Proximus heeft niets aan klanten die hun factuur niet kunnen betalen en als werkgever zijn ze maar zo sterk als hun werknemers. Hoe sterker je de samenleving maakt, hoe beter je er ook zelf van wordt.”
“Uiteraard verwachten onze investeerders wel resultaten. Wanneer ze tevreden zullen zijn? Als we impact creëren. Concreet gaan we per 10.000 euro die we uitgeven, meten hoeveel impact die som gegenereerd heeft: hoeveel jongeren zijn hier terecht gekomen, hoeveel hebben een traject opgestart en hoeveel zijn er daadwerkelijk financieel onafhankelijk geworden dankzij onze begeleiding. Elke euro moet impact genereren.”
Vaak stelt men dat die groep van kansarme jongeren moeilijk bereikt wordt. Ben je het daarmee eens?
“Nee, daar geloof ik niet in. We bereiken ze wél, maar we moeten ze geven wat ze nodig hebben. Vandaag de dag wil een jongere niet aan tafel zitten met een CEO voor een gesprek; they don’t give a shit about the talk. Die jongere wil antwoorden op zijn vragen en noden. Pas als ze die krijgen, zullen ze in dialoog en participatie gaan. Bovendien willen jongeren niet geknuffeld worden maar uitgedaagd. Je moet ze laten dromen en daar de juiste begeleiding aan koppelen.”
“Dat beseffen is één, het kunnen uitvoeren is iets anders. Met Capital zitten we zelf nog in de experimentele fase waarin we proberen aanvoelen wat onze doelgroep precies nodig heeft. We willen niet te snel gaan om meteen die impact te maken, maar eerst ontdekken wat werkt en wat niet. Door voortdurend te evalueren en bij te sturen – een agile way of working – komen we tot de juiste aanpak.”
