Een Gentse ring op niveau, een nieuwe Meulestedebrug, veilig fietsverkeer in onze haven, meer transport via het spoor: de uitdagingen liggen voor het rapen in het 60-kilometer-lange grensoverschrijdende havengebied van Vlissingen, Terneuzen tot Gent. Veel havenzaken draaien goed – qua goederenoverslag, tewerkstelling en toegevoegde waarde - maar alles kan beter.
We formuleren twaalf, vaak complexe, ‘werken’ met telkens het pleidooi van Voka Oost-Vlaanderen/VeGHO, gevolgd door de visie van een betrokken partner. Onze missie: het debat aanwakkeren en alle stakeholders aanzetten tot daadkracht, nu en in de nabije toekomst.
DE KERN VAN DE ZAAK
De bouw van de nieuwe zeesluis in Terneuzen is volop bezig en moet in 2022 de eerste schepen de haven in kunnen laten varen. De sluis is geschikt voor schepen van 366 meter lang, 49 meter breed en tot 15 meter diep. Dat stelt North Sea Port in staat om mee te gaan met de trend waarbij de zeeschepen groter worden en laat bedrijven toe om grotere vrachten efficiënt te vervoeren. Alleen moeten daarvoor nog een aantal zaken aangepast worden.
HET PLEIDOOI VAN VOKA/VEGHO
Om zeeschepen van die schaal te ontvangen moeten een aantal aanpassingen aan het kanaal gebeuren. Vooral de tunnel op de E34 in Zelzate moet dieper gelegd worden. De huidige tunnel laat een maximale diepte van 12 meter toe. Voka/VeGHO pleit om het studiewerk grondig op te vatten en een definitieve oplossing te vinden voor de wijk Klein Rusland in Zelzate, zodat een nieuwe tunnel snel vorm kan krijgen. De tunnel is trouwens 51 jaar oud en zulke tunnels gaan niet veel langer dan 60 jaar mee. Hoog tijd dus voor een nieuwe tunnel.
Ik hou een pleidooi om de komende jaren het studiewerk op te starten voor de nieuwe tunnel
Didier Detollenaere, Oost-Vlaams waarnemend gouverneur
DE VISIE VAN DIDIER DETOLLENAERE, OOST-VLAAMS WAARNEMEND GOUVERNEUR
“De fusiehaven neemt plaats 10 in bij de Europese zeehavens voor goederenverkeer”, klinkt waarnemend gouverneur Didier Detollenaere trots. “Ook de toekomstperspectieven zijn positief, want wellicht in 2022 zal het eerste schip door de Nieuwe Sluis in Terneuzen varen en die investering zal extra trafiek aantrekken.”
Indien Gent volop wil meeprofiteren van de grotere diepgang van de Nieuwe Sluis Terneuzen, dan moet de overheid dringend investeren in een aangepaste infrastructuur. Niet alleen dringt een verbreding van het kanaal zich op, de beleidsnemers moeten ook de diepgang aanpassen aan de moderne normen. Dit betekent dat er een nieuwe tunnel onder het kanaal moet komen.
De toekomst van de Zelzaatse wijk Klein Rusland heeft volgens waarnemend gouverneur Detollenaere geen impact op de nieuwe tunnel, die ten zuiden van de bestaande tunnel zal worden aangelegd. “Zowel de gemeente als alle andere stakeholders houden rekening met de toekomstige reservatiestrook voor de bouw van de nieuwe tunnel. Ik hou een pleidooi om de komende jaren het studiewerk op te starten voor de verdieping van de nieuwe tunnel zodat dit belangrijke dossier kan aansluiten op de geplande ombouw van R4 West en Oost. Als de voorziene timing inzake aanstelling consortium en effectieve realisatietijd wordt gehaald, wil dit zeggen 2028 als richtdatum. Belangrijk is wel dat we voor deze tunnel werken aan een totaalproject waarbij we ook rekening houden met bijvoorbeeld de havenspoorlijn die Zeebrugge, Antwerpen en Gent verbindt.”
Is de tunnel iets voor de langere termijn, dan wil de waarnemend gouverneur vandaag vooral inzetten op de ontwikkeling van openbaar vervoer. “Door spoorlijn 204 ook in te zetten voor personenvervoer vermijden we dagelijks 2.000 tot 3.000 autoritten”, weet Didier Detollenaere. “Aanvankelijk lag de focus van dit dossier vooral op het goederentransport tussen Gent en Terneuzen. Door spoor ook in te zetten voor personen krijgen we een sterker verhaal, een betere maatschappelijke kosten-batenverhouding en doen we iets aan de filedruk op de wegen in de Gentse regio. Personenvervoer is bovendien niet alleen belangrijk voor de haven maar ook voor de ruimere regio die vandaag nauwelijks openbaar vervoer heeft.”
Teksten Jan Geers, Sam De Kegel, Marijke Van Gysegem en Dirk Van Thuyne
Foto Wim Kempenaers en aangeleverde beelden