Van 25 februari t.e.m. 3 maart trekt Voka Oost-Vlaanderen met 50 ondernemers naar Vancouver en Seattle op Techtrip. 40 veelbelovende meetings op 1 week in 2 steden die de toekomst ademen. Tijdens deze intensieve week vragen we aan drie reisgenoten om hun ervaringen neer te pennen. Vandaag is het de beurt aan Mieke Hesemans, CEO bij 6AM.
Beroeps(mis)vorming
Als ik uit een vliegtuigraam kijk bij het landen, scan ik steevast of er zonnepalen liggen op de daken. Beroepsmisvorming heet dat. Maar neen, geen zonnedaken in British Colombia. Begrijpelijk met al dat water: 88% van de energieopwekking komt hier uit waterkracht.
Het is de derde keer dat ik meereis met Voka’s Techtrip. Ook dit jaar laat ik me graag inspireren door technologie, mijn medereizigers, de variatie aan bedrijfsbezoeken en de bestemmingen. De trip gaat voor mij synoniem met professionele zuurstof opdoen en vorming. Dankzij de Techtrips heb ik bijvoorbeeld notie van het begrip quantum computing, word ik gestimuleerd om ChatGPT te omarmen én heb ik iemand ontmoet van imec met wie we werken aan een traject rond sustainable AI en slimme energiesturing.
Hoogdag
Dinsdag was voor mij een absolute hoogdag. Ik mocht aansluiten bij de groep rond het thema ‘energie’. Gezien we actief zijn als producent van zonne-energie is de link met cleantech niet ver te zoeken. Het bezoek aan General Fusion en de persoonlijke rondleiding door de geniale oprichter Michel Laberge liet een diepe indruk op me na.
Kernfusie wordt gezien als een gamechanger, de heilige graal van energieopwekking. Het zal allicht wel ooit lukken, de vraag is wanneer het een commercieel bruikbare energiebron wordt. De zeer expressieve en humoristische professor geeft zijn volle energie aan het onderzoek sinds 2002 en weet als geen ander kernfusie aan de man te brengen: “it goes woop and then the plasma stays happy”. Hij gaat voor een volgende doorbraak om in 2027 break-even te draaien en tegen 2034 wil hij een operationele powerplant. Een 40-tal bedrijven wereldwijd racen mee in de strijd want de voordelen van kernfusie zijn legio en het potentieel aan veilige, cleane energie is immens. We bezoeken de faciliteiten en banen ons een weg langs de impressionante kernfusiemachine, meetapparatuur en een wirwar aan kabels. Wauw, pure science fiction!
Ook het thema waterstof komt uitgebreid aan bod. Bij de firma Ballard Power werken ze al 40 jaar op brandstofceltechnologie. Ballard Power is een beursgenoteerde firma die echter nog steeds EBITDA negatief draait. De uitdagingen voor een bredere adaptie liggen volgens de CTO aan de hoge investeringskost, gebrek aan infrastructuur en de beschikbaarheid van waterstof.
Ionomr strijdt op haar beurt mee om de waterstofproductie goedkoper en efficiënter te maken. Dit door het membraan dat nodig is tijdens elektrolyse significant te verbeteren. Zij zijn ervan overtuigd dat goedkope groene waterstof de push zal geven die nodig is om deze technologie de doorbraak te geven die het verdient. Fuel cel technologie zal zeker zijn plaats hebben voor heavy duty transport met lange routes en biedt onder andere het voordeel van korte oplaadtijden.
Down-selling en succes relativeren lijkt hier een nationale sport
Bescheidenheid siert, maar overdaad schaadt
Ik ben er nog steeds niet goed aan uit of er in Vancouver een innoverend en stimulerend ondernemingsklimaat heerst, dan wel dat de Canadezen hun ambities eerder gematigd zijn. Ik zit met een dubbel gevoel. De bedrijfsbezoeken en presentaties die we achter de rug hebben getuigen van succesverhalen, vernieuwing en dynamiek. Maar als je denkt dat een Belg bescheiden is en zichzelf onvoldoende weet te vermarkten, dan ken je de Canadezen nog niet. Naast ijshockey lijkt me down-selling en succes relativeren een nationale sport. Best jammer want ze hebben veel troeven. Vancouver biedt alleszins een unieke combinatie van stad en natuur, wolkenkrabbers en skipistes, bijzondere architectuur en rustige stranden.
Het verschil in mentaliteit met Seattle is frappant. De Amerikaan is luid, agressief, gooit over alles een dikke saus marketing en zet achter elk getal een extra nul. Daarmee slagen ze erin om de grootste bedrijven ter wereld uit te bouwen. Zo mag ik vandaag Amazon, één van de magnificant 7, bezoeken en daar ben ik erg dankbaar om.
Gatcha
Om nog wat extra peper op de groepsdynamiek te gooien spelen we dit jaar een spel: “Gatcha”. Tijdens een vorige Techtrip kwamen twee medereizigers op het idee om een HR-platform te creëren en er een spelfactor aan toe te voegen om interactie te bevorderen. Wij zijn hun eerste testpubliek.
Idee is simpel: elkeen heeft de geheime opdracht een ander iets te laten doen of zeggen en hem/haar zo te elimineren. Zo is er iemand er al in geslaagd om zijn slachtoffer de vier kinderen van Koning Filip te laten opnoemen, een andere vijf wijnsoorten, iemands schoenveters te laten strikken, enzoverder. De ene opdracht is al absurder dan de andere, maar het zorgt in elk geval voor extra lachpartijen, groepssfeer en hilariteit.
Inspiratie als rode draad
De grote groep van ondernemers vormt, naast alle interessante bezoeken, ook een groot onderdeel van die inspiratie. Traditiegetrouw is er de mogelijkheid je bedrijfsidee te pitchen om een klankbord te hebben en feedback te vergaren. Dit jaar deed onder andere Renaat, co-founder van Just Russel, zijn verhaal. Inspirerend hoe ze tijdens hun studies een gat in de markt detecteerden en voluit voor de uitrol van hun onderneming gaan.
Koenraad Van de Veere, zaakvoerder bij Phaer, overtuigde me dan weer om eens in te zoomen op “stop sellling start collaborating” als salesframework. Het helder artikel uit Harvard Business review over het bouwen van future-proof B2B-relaties door middel van samenwerking neem ik zeker mee naar huis.
Paspoort
We zijn halfweg en hebben inmiddels per bus de grens naar de US overgestoken. Ik ben alvast benieuwd welke dynamieken en inspirerende verhalen ons te wachten staan in Seattle (lees hiervoor zeker de volgende blog van Carine Vaeremans). Het regenweer laten we niet aan ons hart komen en we willen de avond afsluiten met een lekkere cocktail. We hebben ons paspoort echter niet bij en de bartender twijfelt of we wel meerderjarig zijn… merkwaardig toch die Amerikanen, but I’ll take it as a compliment!
