Van 4 t.e.m. 12 februari trekt Voka met 50 ondernemers naar Singapore en Mumbai op techtrip. 40 veelbelovende meetings op 1 week in 2 steden die de toekomst ademen. Elke dag vragen we één van de reisgenoten wat hij/zij die dag beleefde.
Hoe je het draait of keert: Indiërs kunnen niet pitchen. Een sexy presentatie zit er niet in. Wel eerder een uitgebreide slidedeck, met liefst zoveel mogelijk tekst op 1 dia gepropt. En veelal beperkt hun ‘pitch’ zich tot een heel theoretische uitleg, niet echt ondersteund door tastbare use cases, laat staan een (overtuigende) demo (op een paar uitzonderingen na).
Maar daar kwam vandaag verandering in met de beste pitch van de week. De jonge vrouwelijke CEO van AltMat, Shikha Shah, wil de textielwereld alternatieve duurzame materialen aanbieden. Vanuit afval die van de landbouw afkomstig is, maakt ze natuurlijke vezels van hoogstaande kwaliteit die gebruikt kunnen worden in verschillende toepassingen zoals kledij of tapijten. Momenteel kan ze een capaciteit aan van 1000 ton Altag-vezels. Dat is goed voor 6 miljoen t-shirts. Het doel is nu vooral om die capaciteit op te trekken, en daarvoor zoekt ze uiteraard nog geld. En dat vindt ze vandaag als vrouwelijke onderneemster nu ook in India. Door een aantal succesverhalen van vrouwelijke onderneemsters in de laatste 5 jaar is het vertrouwen van investeerders sterk gestegen en wordt het makkelijker aanvaard dat vrouwen ondernemen.
Die evolutie werd ook nog eens bevestigd door de vrij mondige 22-jarige Shweta, de oprichtster van E-Nirmaan, een b2b-commerce site voor leveranciers van bouwproducten, -bedrijven en architecten. Haar verhaal was voor ons minder overtuigend. Maar dit verhaal bevestigt – naast de groei van aantal vrouwelijk ondernemers – ook dat het in India niet altijd om innovatie draait, maar ook om het veranderen van de gewoontes van zaken doen.
'Ga niet met Indiërs in zee'
En toen was het tijd voor de eerst cultuurclash van de dag. Gaurang Sanghvi kwam als voormalige Indische expat in België vertellen over waarom we beter geen business doen met Indiërs. Met de meeste geanimeerde presentatie van de week en met de nodige zelfspot in zijn vergelijkingen tussen India en de rest van de wereld (op vlak van geschiedenis, godsdienst, politiek, business, etc.) gingen we helemaal mee in zijn gedurfd statement. Gaurang eindigde zijn betoog dat de tijd rijp is voor een nieuwe economische kolonisatie van India.
Er zaten veel waarheden in zijn verhaal, en uiteraard moet je voldoende statements met de nodige korrel zout nemen. Laat dat nu net zijn wat Shweta en co niet kunnen. Het verhaal van Gaurang kwam bij de ‘lokale’ Indiër – die nog nooit buiten de landsgrenzen geweest is – binnen als totaal onrespectvol. Ze zouden het een regelrechte schande noemen. Enerzijds begrijpelijk. Zij komen pitchen op zoek naar investeerders, en dan komt iemand doodleuk vertellen dat je beter niet met Indiërs in zee gaat. Maar door een gebrek aan zelfspot en geen voeling met de wereld buiten Indië ging de clue van het verhaal volledig aan hen voorbij. Deze regelrechte clash tussen een Indiër met westerse ervaring en de 'lokale' Indische ondernemer, wees letterlijk tot een abrupte vlucht van Gaurang naar de uitgang.
Slumdog Millionaire
Voor ons bezoek aan de slums van Dharavi (grootste sloppenwijk ter wereld) was ik – als Aalstenaar en met carnaval in aantocht – nog lacherig de vergelijking aan het maken met Dendermonde. Na mijn bezoek kan ik enkel concluderen dat ik Dharavi oneer zou aan doen hiermee.
Toegegeven, de straten liggen er iets beter bij in Dendermonde (dat is vooral voor dat paard dat 1 keer om de 10 jaar uit zijn stal mag). En wellicht is de luchtkwaliteit er ook wel wat gezonder. Maar met een maakindustrie (met activiteiten in recycling, pottenbakken, leerlooierijen, enz.) waarvan de omzet op meer dan 1 miljard dollar geschat wordt en 1,5 miljoen inwoners op een oppervlakte van 2,5 vierkante kilometer (dat is dus 1,5 vierkante meter plaats per persoon), verbleekt niet alleen Dendermonde, maar even goed Aalst. En bij uitbreiding heel België.
De omstandigheden waarin de gastarbeiders uit het platteland moeten werken en leven kunnen we ons niet voorstellen. Maar de efficiëntie van de economische ketting en de vindingrijkheid van de ondernemers is indrukwekkend. In contrast met de erbarmelijke omstandigheden zijn er ondertussen een aantal appartementsgebouwen opgetrokken middenin de slums. De aankooprijzen bleken redelijk in lijn te liggen met onze Belgische normen. Er wonen dus nu een aantal meer bemiddelde mensen midden in de armoede.
Het bezoek aan de slums zorgde voor een stevige tweede clash van culturen en kwam bij iedereen van onze groep stevig binnen. Maar als je ooit in Mumbai bent, maak hiervan dan een verplicht nummer in je planning.
Zelf ook goesting gekregen om mee te gaan met 50 leergierige ondernemers?
Blik hier terug op de 6 vorige edities en lees over onze plannen voor 2024!