Aandacht voor innovatie en kwaliteit zijn twee belangrijke pijlers waarop het succes van bouwbedrijf Danilith uit Wortegem-Petegem rust. Het bedrijf van de familie Delmulle is volop bezig met de wissel tussen de derde en vierde generatie.
We zijn klaar voor nog eens honderd jaar
Carlo Delmulle
Aandacht voor innovatie en kwaliteit zijn twee belangrijke pijlers waarop het succes van bouwbedrijf Danilith uit Wortegem-Petegem rust. Het bedrijf van de familie Delmulle is volop bezig met de wissel tussen de derde en vierde generatie.
'Alleen kwaliteit weerstaat de tijd'. Die slogan staat te lezen bij de ingang van één van de ateliers van bouwbedrijf Danilith en zorgt dagelijks voor inspiratie bij de medewerkers. “Prefab heeft misschien lange tijd een minderwaardige naam gehad, maar dat is onterecht. Wij zijn fier op de woningen en appartementen die we bouwen. Rechtover ons hoofdkwartier staat één van onze allereerste realisaties. De bungalow is meer dan vijftig jaar oud, maar dat zie je er niet aan”, aldus Carlo Delmulle, die de vierde generatie vertegenwoordigt.
Carlo is de achterkleinzoon van Octaaf Delmulle, die op dezelfde site in 1921 een meubelmakerij oprichtte. Ook de tweede generatie, die bestond uit vier broers, gaf blijk van ondernemerschap, want ze diversifieerde de activiteiten door de oprichting van een aannemersbedrijf en een importbedrijf van natuursteen. Het aannemersbedrijf richtte zich vooral op de woningbouw, maar realiseerde ook enkele speciallekes zoals de brug over de Waregemse stadionvijver waarop Rik Van Steenbergen in 1957 wereldkampioen werd.
De jaren 80 waren op economisch vlak heel moeilijk en ook het familiebedrijf ontsnapte daar niet aan. In de hoop het tij te keren, kwam de familie samen en op een namiddag besliste ze om het bedrijf op te splitsen. Grootvader Daniël ging samen met zijn vier zonen verder met het aannemersbedrijf dat hij omdoopte tot Danilith. Ze kozen voor de vlucht vooruit door volop te investeren in een nieuwe fabriek.
Daniël – die nog elke dag zijn post komt ophalen – was een visionair en ontwikkelde een uniek geautomatiseerd bouwsysteem waarbij de gevels, inclusief het schrijnwerk, in het atelier worden vervaardigd. Pas daarna vertrekken ze naar de werf waar de werknemers de muren en de dakelementen monteren tot een huis. Voordelen: een betere kwaliteitscontrole en een snelle oplevering. Anno 2019 is het bedrijf - dat een omzet van 50 miljoen euro realiseert en 270 medewerkers telt - klaar voor een volgende generatiewissel. Binnenkort zal de derde generatie afscheid hebben genomen en dan ligt de toekomst van Danilith helemaal in de handen van vijf jonge veulens.
Waren jullie voorbestemd om in het familiebedrijf te komen?
Carlo: Ik heb het nooit als een verplichting aangevoeld, maar ik heb studies bouwmanagement en vastgoed gevolgd. Het lag dus wel in de lijn van de verwachtingen. In mijn jeugdjaren heb ik ook altijd vakantiejobs in het familiebedrijf gedaan.
Lucas: Ik ben naar Brussel getrokken voor mijn studies handelswetenschappen, daarna heb ik vier jaar bij Deloitte gewerkt. De vierde generatie bestaat uit vijf jonge mensen die allemaal een verschillende achtergrond hebben. Op basis daarvan zijn de taken verdeeld. Carlo doet de aankoop van de verbruiksgoederen en de b2b-verkoop, Cilia is actief binnen HR, Chiara doet de klantenbegeleiding, Michiel is onze projectontwikkelaar die op zoek gaat naar nieuwe gronden en ik sta in voor IT en het financiële luik. Ik ben ook verantwoordelijk voor de Nederlandse vestiging.
Carlo: Om in het familiebedrijf te komen werken, moesten we eerst wel enkele spelregels naleven. In samenspraak met meester Jozef Lievens, een expert op het vlak van corporate governance, hebben we jaren geleden een familiecharter opgesteld. In dienst treden kan enkel als het familielid minstens 27 jaar oud is, minstens drie jaar ervaring heeft opgedaan bij een extern bedrijf en er moet natuurlijk ook een functie vacant zijn.
Hoe verloopt de overgang?
Lucas: “Onze ouders hebben een interne CEO aangesteld die de schakel vormt tussen de derde en de vierde generatie. Kürt Vanmarcke werkt al heel zijn carrière voor Danilith en heeft zowat alle afdelingen gezien. Hij is de geknipte man om die rol te vervullen.”
Dag in dag uit moeten jullie beslissingen nemen. Hoe gebeurt de besluitvorming?
Carlo: Tot een bepaald niveau heeft de jeugd de autonomie om beslissingen te nemen. Grotere dossiers leggen we voor aan de raad van bestuur.
Lucas: Om de twee weken zitten we samen met de CEO, waarbij we allerlei dossiers bespreken. Voor de grote zaken proberen we eerst tot een consensus te komen en daarna trekken we met ons standpunt naar de raad van bestuur waarin de derde generatie zetelt.
Carlo: Het is zeker niet zo dat we altijd carte blanche krijgen. Zo wilden we innoveren met een nieuwe steenlegmachine, een investering van 2 miljoen euro. In het begin was de raad van bestuur tegen. 'De oude machine werkt nog perfect, waarom dan die investering doen', zo luidde hun reactie. We zijn blijven aandringen. Sinds begin dit jaar is de nieuwe machine operationeel, tot ieders tevredenheid.”
Zijn er ook externe bestuurders in de raad van bestuur?
Carlo: De familie heeft ervoor gekozen om twee externe bestuurders op te nemen. Zeker in een familiebedrijf is dat heel erg belangrijk. Anders dreigen de vergaderingen te veranderen in gezellige onderonsjes. De komst van de externe bestuurders heeft onze werking geprofessionaliseerd. Interessant is ook dat ze uit andere sectoren komen en hun visie betekent een verrijking voor ons familiebedrijf.
Welke eigen accenten heeft de vierde generatie al gelegd?
Lucas: Op ons initiatief is Danilith ook in de b2b-markt gestapt. Dat was een grote ommekeer, want de vorige generatie legde de focus veel minder op volume, maar wel op hogere marges. Nu zijn we ook actief in grotere markten waar de volumes lager liggen. CEO Kürt Vanmarcke is ons daarin gevolgd.
Jullie zijn ook actief in de buurlanden?
Lucas: Nederland was lange tijd een belangrijke markt met zowat 50 woningen per jaar. We hebben er geïnvesteerd in een eigen vestiging met showroom. In 2008 heeft de crisis daar heel hard toegeslagen. We hebben heel lang getwijfeld om te sluiten, maar uiteindelijk beslisten we toch om de activiteiten op een waakvlammetje te zetten. Gelukkig want na 2 à 3 jaar is de markt weer op gang gekomen. Dat is het voordeel van een familiebedrijf dat veel meer op de lange termijn kan kijken.
Zijn er ook nadelen aan een familiebedrijf. Ik denk bijvoorbeeld aan de financiering van de activiteiten?
Lucas: Ik zie niet meteen nadelen. Danilith heeft een stevige kapitaalsbasis en tot nu toe zijn de banken altijd bereidwillig geweest om mee te gaan in ons verhaal.
Carlo: Voor mij is het een groot voordeel dat we geen externe aandeelhouders hebben die elk jaar een bepaald rendement verlangen. Op die manier kunnen we vasthouden aan onze langetermijnstrategie. Het bedrijf bestaat bijna een eeuw en we willen er graag nog eens 100 jaar bij doen. Wij voelen ons geen eigenaar. Wij verzorgen dit bedrijf zo goed mogelijk om het later aan onze kinderen en kleinkinderen te kunnen doorgeven.
Tekst Dirk Van Thuyne - Foto Wim Kempenaers
