De pijnpunten in de organisatie en financiering van welzijn en zorg: we kennen ze al een hele tijd. De coronacrisis legde ze nu ook bloot voor het brede publiek. Benieuwd? U ontdekte het op 29 oktober tijdens het congres van Voka Health Community. In navolging geven enkele toekomstdenkers hun visie op welzijn en zorg. Deze week aan het woord: Yves Breysem.
Innovatieve, hoogkwalitatieve en warme geneeskunde en patiëntenzorg bieden, dat is de missie van supra-regionaal Jessa Ziekenhuis in Limburg. Het is lid van het netwerk Zuid-West-Limburg en van het Vlaams Ziekenhuisnetwerk KU Leuven. Het werkt ook nauw samen met de universiteit van Hasselt, in het kader van het Limburg Clinical Research Program. We spraken er met algemeen directeur Yves Breysem.
“Een nieuw financieringsmodel kan een faciliterende rol spelen om de zorgstructuur te optimaliseren.”
Yves Breysem
“Wij werken hard aan de kwaliteit van de zorg”, kadert Yves Breysem de speerpunten van zijn ziekenhuis. “We proberen innoverend te zijn, zowel qua zorgaanbod als op het vlak van processen. Zo waren we het eerste ziekenhuis in Vlaanderen dat een Patient Experience Officer aanstelde, we waren de eerste met een patient safety officer, en zijn voorloper in kwaliteitsbeleid en accreditatie. Jessa stond als grondlegger aan de wieg van het samenwerkingsproject Hasselt Zorgstad. Ondanks het feit dat dit soort initiatieven vaak pas op langere termijn renderen, is het belangrijk dat we hiervoor nu tijd, mensen en geld vrijmaken.”
Middelen vrijmaken voor kwalitatieve zorg die ook rekening houdt met de noden van de patiënt, doet dit ziekenhuis zeker. Het investeert bijvoorbeeld in paramedische omkadering binnen pediatrie en oncologie, opende in juli een cardiolounge en startte twee jaar geleden met een screeningstraject voor kwetsbare zwangere vrouwen. Het zijn maar enkele voorbeelden van de ambitie van Jessa om zich vooral te onderscheiden op het vlak van warme zorg en patiëntenbetrokkenheid.
Na de eerste coronagolf evalueerde dit ziekenhuis zijn aanpak en maakte het een nieuw draaiboek op, om klaar te zijn voor een nieuwe golf. Heel wat acties daarin zullen geen eenmalige maar structurele veranderingen zijn, denkt Breysem. “We hebben op korte tijd bijvoorbeeld grote stappen vooruit gezet in de digitale opvolging van patiënten. Daarnaast heeft de psychosociale ondersteuning die er al was voor patiënten, nu ook meer structuur gekregen voor medewerkers. En we hebben onze samenwerking versterkt binnen het netwerk maar ook met de eerste lijn, met woonzorgcentra en met de overheid.”
Als we hem vragen naar ‘lessons learned’ van de coronacrisis voor de hele sector, verwijst hij net als veel andere geïnterviewden in deze artikelenreeks naar de versnippering van de bevoegdheden in ons land. “Dat blijft nefast als je streeft naar geïntegreerde zorg. Er was ook veel sneller coördinatie nodig op het niveau van netwerken, op provinciaal vlak en nationaal. We waren ook te afhankelijk van externen voor beschermingsmiddelen.” En wat nog niet werd genoemd: de coronacrisis zal volgens Breysem in de toekomst ook een invloed hebben op de architectuur van onze ziekenhuizen en woonzorgcentra. “Bij de architecturale ontwikkeling van nieuwe gebouwen zal de opsplitsing van patiëntenstromen zeker een rol spelen. We zullen de verpleegeenheden en de dienst intensieve zorgen anders moeten ontwerpen, om het risico op de overdracht van besmettelijke ziektes te verkleinen.”
Waardering moet omhoog
“Ik wil over een vijftal jaar naar een meer geïntegreerd model van samenwerking van ons netwerk, weg van het IKEA-principe (“ik kan echt alles”). Daarbij gaan we naar een verdere samenwerking op het vlak van gespecialiseerde en locoregionale zorgfuncties en ondersteunende diensten. Dat zal de kwaliteit van zorg voor de patiënt ten goede komen. Ook zullen we de nodige efficiëntieverhoging kunnen realiseren om onze ambities waar te maken. In het algemeen vind ik dat we nog veel meer moeten denken vanuit het perspectief ‘netwerk’, in plaats van per ziekenhuis. Een nieuw financieringsmodel voor ziekenhuizen en zorgverstrekkers kan daarin een faciliterende rol spelen. Er is dus openheid voor nodig, maar vooral wetgevend initiatief. En durf natuurlijk. Ik denk dat die durf bij de politiek wel aan het ontstaan is. COVID-19 heeft de noodzaak van verandering benadrukt.”
Tot slot verwijst Breysem ook naar de appreciatie van zorgprofessionals, waaraan volgens hem absoluut moet gewerkt worden. “Enerzijds moet er een herwaardering komen op het vlak van verloning, anderzijds op het vlak van workload”, besluit hij.
Ontdek hier de visie van onze andere toekomstdenkers.
