In de bouwsector wemelt het van de familieleden die allemaal in dezelfde branche werkzaam zijn. Sophie, Tessie en Kirsten Weygers kunnen ervan meepraten. De drie nichten zijn opgegroeid in de bouw: Sophie en Tessie tussen de MDF-platen, Kirsten tussen de snelbouwstenen. En alle drie zijn ze, soms na wat omwegen, zelf in de wereld van de bouw terechtgekomen. Een gesprek over de bouwmicrobe, de balans vinden tussen werk en privé, en op je strepen staan als vrouw in een mannenwereld.
Tessie Weygers, co-CEO bij Weygers Totale Projectinrichting (35 jaar)
Kirsten Weygers, bestuurder bij Bouw-Service (28 jaar)
“Als kind van ouders met een eigen bedrijf weet je maar al te goed dat ondernemen in de bouw stress en lange dagen met zich meebrengt.”
De bouw is ons alle drie echt met de paplepel ingegeven”, vertelt Sophie. “Tessie en ikzelf groeiden bij wijze van spreken op tussen de MDF-platen en Kirsten tussen de bouwkranen, dus je krijgt sowieso de interesse in de sector mee. Onze opa had een afwerkingsbedrijf, waar onze respectievelijke papa’s, Guy en Alain, hun eerste stappen in het vak hebben gezet. De papa van Tessie, Alain, heeft het bedrijf van onze opa in 1986 overgenomen. Mijn papa, Guy, is hierna ook gaan werken in de interieursector. Zo heb ik zelf een voorliefde voor architectuur ontwikkeld.” Ook bij Kirsten zat de bouw in de genen. Haar papa, Lode, begon in 1988 een eigen bouwbedrijf. Na haar ingenieursstudies en enkele jaren bij een studiebureau is Kirsten aan de slag gegaan in het bouwbedrijf van haar papa. “Als kind van twee ondernemende ouders krijg je die microbe mee. Het is haast vanzelfsprekend dat je ook in het vak stapt.”
Eigen pad bewandelen
Voor Tessie Weygers stond het aanvankelijk als een paal boven water dat ze net níet in de zaak van haar ouders zou gaan werken. “Na mijn studies TEW ben ik in de evenementensector gestapt. Maar dat bleek toch niet helemaal mijn ding. Toen er een vacature was in het bedrijf van mijn ouders, besloot ik het toch maar eens te proberen. En inmiddels werk ik er al 12 jaar.” Toch hebben hun ouders hen altijd aangemoedigd om hun eigen pad te bewandelen. Druk om in de zaak te stappen, was er niet. Kirsten: “Misschien ook omdat ze wisten dat het ondernemerschap niet altijd over rozen gaat. Als kind van ouders met een eigen bedrijf weet je maar al te goed dat ondernemen in de bouw stress en lange dagen met zich meebrengt.”
De balans vinden
En daar hebben ze alle drie hun lessen uit getrokken. Tessie: “De vorige generatie vond het moeilijk om nee te zeggen op uitnodigingen. Wij kiezen er bewust voor om onze grenzen te bewaken.” Kirsten: “Vroeger werkten man en vrouw vaak samen in de zaak, waarbij de vrouw bijkomend thuis alles opving. Die ouderwetse rolverdeling zie je tegenwoordig veel minder.” Sophie: “Onze generatie is zeker beter in timemanagement en voor jezelf zorgen. Toch blijft het lastig om daar de balans in te vinden, vind ik. Nog steeds komt het merendeel van de zorg voor kinderen en huishouden meestal bij de vrouw terecht.”
Op je strepen staan
Voor de nieuwe generatie is het niet altijd evident om een andere weg in te slaan. Tessie: “De bouw is een nogal conservatieve sector. Je ervaart best veel weerstand als je dingen wilt veranderen.” Kirsten: “Wat wel is veranderd, is dat je steeds meer vrouwen in de sector tegenkomt.” Hoe slagen ze erin om hun punt te maken in wat van oudsher een mannenwereld is? Tessie: “Op zich zou ik als leidinggevende best een beetje meer van die typisch mannelijke daadkracht willen hebben.” Sophie: “Ik denk dat wij als vrouwen gewoon een andere stijl van leidinggeven hebben, maar die is daarom niet minder. Ik ben begonnen bij Defensie, een mannenwereld pur sang. Daar heb ik geleerd om op mijn strepen te staan. Zo word je ook gerespecteerd als vrouw.”
Krachten bundelen
Als familieleden ligt het voor de hand om de krachten te bundelen, met zoveel raakvlakken. Wanneer mogen we een gezamenlijk Weygers-project verwachten van de drie nichten? Tessie: “We spelen weleens met het idee om samen te werken. Ik denk dat we niet hoeven te wachten tot het spontaan groeit, maar echt eens met z’n drieën moeten gaan samenzitten om concrete plannen te smeden.” Een goed voornemen voor 2024 …
