De Vlaamse Ondernemers vragen dat de volgende Vlaamse regering prioritair werk maakt van 9 concrete dossiers die te maken hebben met milieu en omgeving. Op het Milieuforum in het Vlaams parlement zijn beleidsvoorstellen overgemaakt aan de verschillende politieke fracties. De Vlaamse Ondernemers is een samenwerkingsverband tussen Voka en 20 sectororganisaties.
Rechtszeker omgevingsbeleid
1. Keer de volgorde van de vergunningsprocedure om en maak nog tijdens het openbaar onderzoek een politiek gevalideerde ontwerpbeslissing kenbaar. Dit heeft als voordeel dat zowel de aanvrager als omwonenden direct zien hoe de vergunning eruit zal zien en meteen hun visie kunnen geven. Als omwonenden dit niet doen,
kan worden geconcludeerd dat zij afzien van hun recht om verder te procederen. De vergunningverlener kan ook direct reageren op de ingediende reacties bij de finale beslissing, wat maakt dat de beslissing beter gemotiveerd zal zijn.
2. Werk met ambtelijke omgevingsmanagers. Zij kunnen optreden als onafhankelijk
aanspreekpunt bij de overheid en die de relatie met de omgeving, andere administraties en stakeholders gedurende het project in balans houden.
3. Voorzie in een strategische reserve aan bedrijventerreinen. Met het oog op de bouwshift van 2040 is het nodig een strategische reserve op te bouwen en dit specifiek voor bedrijven met niet-verweefbare activiteiten. Schrap hierbij slecht gelegen bedrijventerreinen of stop geplande planprocessen en compenseer planologisch één-op-één.
Doelgericht waterbeleid
1. Zorg voor een integrale aanpak om watertekorten en wateroverlast aan te pakken. Versterk de regie tussen drinkwaterbedrijven zodat we zo efficiënt mogelijk met onze watervoorraad omgaan. Een gezamenlijke versterkte regie is nodig tussen de drinkwaterbedrijven om de bevoorradingszekerheid, kwaliteit en betaalbaarheid te garanderen. Hierbij moeten alle pistes onderzocht worden. Net zoals voor het droogtebeleid is het nodig een integrale aanpak op te stellen om wateroverlast maximaal te voorkomen. Een goede coördinatie tussen de verschillende beleidsdomeinen is daarbij een eerste noodzakelijke stap.
2. Maak werk van een programmatische aanpak voor het halen van de goede toestand van de waterlichamen. Het is onrealistisch dat we in 2027 de goede toestand halen. Met een programmatorische aanpak kunnen we systematisch de waterkwaliteit verbeteren en tegelijkertijd een vergunningenstop afwenden.
3. Pak de uitdagingen rond circulair watergebruik aan, zoals verzameld door het platform “circulair water”. Het platform “circulair water” is een publiek-privaat partnerschap getrokken door de Vlaamse Milieumaatschappij en de Vlaamse Ondernemers. Samen met andere wateractoren is er een uitdagingenbundel opgesteld, die binnenkort zal gelanceerd worden. Zo kan er bv. meer hulp geboden worden aan bedrijven om wegwijs te geraken in het complexe wetgevende landschap. Tegenstrijdigheden in wetgeving kunnen weggewerkt worden. Noden in het subsidie-instrumentarium kunnen regelmatig gedetecteerd worden. Er kan een pragmatisch kader rond hergebruik uitwerkt worden.
Afvalbeleid dat circulaire economie ondersteunt
1. Schaalvergroting secundaire grondstoffen door wederzijdse erkennningen met
buurlanden en regio’s. Door het Europese einde-afvaltransport te harmoniseren en de criteria die gehanteerd worden in alle gewesten en buurlanden kunnen we overschakelen op een wederzijdse erkenning van einde-afvalstof-statuten. Hierdoor creeëren we schaalvergroting en maken we van Vlaanderen de recyclagehub van Europa.
2. Vereenvoudig de procedure van de grondstofverklaring. Werk de hinderpalen weg door procedures te vereenvoudigen. Bewaak het level playing field tussen primaire en secundaire grondstoffen. Zorg voor hulpmiddelen om een kwalitatieve grondstofverklaring aan te vragen. Laat innovatie op pilootschaal toe, via experimenteerwetgeving.
3. Werk een kader rond zeer zorgwekkende stoffen en recyclageprocessen. De
aanwezigheid van zeer zorgwekkende stoffen in recyclagprocessen blijft ook lang na een verbod van ze op de markt te brengen. Een kader moet de balans zoeken tussen het aanvaardbare risico en de uitwerking van circulaire economie. Belangrijk hierbij is dat bij het opstellen van normen rekening gehouden worden met wetenschappelijke onderbouwing. Het voorzorgsbeginsel mag niet leiden tot willekeur en er moet voldoende aandacht zijn voor handhaving van producten die van buiten Europa worden geïmporteerd.
