“Het is een voordeel dat je een witte broek hebt gedragen”

Tekst Marijke Van Gijsegem – foto Wim Kempenaers

Georges De Roo, grootvader van Peter, richtte de zaak op in 1934. Zijn zonen Hubert en Robert zetten de zaak voort. “Mijn vader, Hubert, was zaakvoerder van het schildersbedrijf, mijn moeder baatte de winkel uit. Dat was in die tijd gebruikelijk voor de echtgenote van een schilder. Er waren niet alleen verf, behang en tapijten te koop, maar zowat alle non-food van kaarsen tot schoonmaakproducten. Als kleine jongen vulde ik de rekken in de winkel aan. Vanaf mijn dertiende trok ik in de vakantie met de schilders mee. De eerste jaren mocht ik alleen schuren en schoonmaken, daarna stilaan stukjes verven of behangen, bijvoorbeeld waar een radiator zou komen. Na mijn studies binnenhuisarchitectuur ben ik een aantal jaren mee gaan schilderen, daarna pas ben ik als werfleider aan de slag gegaan. Voor de medewerkers was het belangrijk dat ik een witte broek had gedragen, en ook voor mezelf was het een noodzaak om de werkvloer door en door te kennen.” 

Vertrouwen geven en loslaten

Toen Peter een jaar of zeven in de zaak was, stopten zijn vader en oom ermee en werd hij enige zaakvoerder. “Mijn zus besliste om niet in de zaak te komen. Enerzijds vermijd je als enige zaakvoerder de spanningen en discussies die onvermijdelijk horen bij zo’n project. Anderzijds is alleen toch maar alleen. Ik heb veel bewondering voor de manier waarop mijn vader de zaak aan mij heeft doorgegeven: met veel vertrouwen, met een grote betrokkenheid, maar toch loslaten. Tot de dag van vandaag komt hij nog regelmatig langs, hij verneemt graag hoe alles loopt, maar bemoeit zich niet. Nu en dan geeft hij weleens een opmerking die ons doet nadenken. Zo wil ik het zelf ook graag aanpakken.”

Peter liet zijn zonen, Michiel en Louis, vrij in hun keuze wat ze zouden gaan doen. Michiel (29) is sinds enkele jaren actief in de zaak, Louis (26) werkt elders. “Het is wel zoeken naar evenwicht tussen Louis voldoende informeren en betrekken enerzijds, en familiebijeenkomsten gewoon gezellige familiebijeenkomsten laten zijn anderzijds”, vertelt Peter. “Alle belangrijke beslissingen worden binnen familieverband overlegd en gedeeld.”  

Die open aanpak is belangrijk, getuigt ook Michiel. “De vrijheid om te kiezen wat je wil doen, is essentieel. Als je in een bepaalde richting gepusht wordt, hou je dat niet vol, dan ligt je hart er niet in. Ik heb altijd in de zaak willen komen. Ik vond het heerlijk om boven de winkel op te groeien, kampen te bouwen tussen de verfpotten, contact te hebben met de schilders, en altijd was er iemand van de familie in de winkel. Ik heb een opleiding tot elektricien gevolgd en een jaar als elektricien gewerkt, maar dan ben ik begonnen op de werkvloer in het familiebedrijf, als schilder. Intussen ben ik meer gespecialiseerd in raamdecoratie. Momenteel ben ik in opleiding om de werven op te volgen.”
 

Colora-franchises

Ook de partners van Peter en Michiel werken in de zaak. Er maken namelijk twee Colora-winkels deel uit van het bedrijf. De winkel in Deinze wordt uitgebaat door Ingrid, de partner van Peter. De winkel in Tielt wordt uitgebaat door Lynn, de partner van Michiel. “Ik volgde de markt, en Colora in het bijzonder, en heb zelf contact opgenomen voor een franchise in Deinze”, vertelt Peter. “Maar ik beantwoordde niet helemaal aan het profiel: ze waren op zoek naar zaakvoerders die zelf de winkel bemanden. Ik heb de kans gekregen om er toch één te starten omdat ik zelf met een geschikt pand op de proppen kwam. Intussen hebben we ons bewezen: beide zaken zijn succesvol.”

Binnen een tiental jaren wil Peter de zaak overlaten, ofwel aan Michiel alleen, ofwel aan zijn beide zonen. “We zijn hier nu al mee bezig”, vertelt Peter. “Maar ik neem mijn beslissingen in de eerste plaats in functie van een gezond bedrijf. Dat komt mijn kinderen hoe dan ook ten goede. Ik heb bovendien een verantwoordelijkheid naar mijn medewerkers toe, dat zij jobzekerheid hebben. Het is dankzij hen dat we het bedrijf hebben kunnen uitbouwen tot wat het nu is.” 

Om ook Louis en zijn partner te betrekken, zonder dat het de familiebijeenkomsten inpalmt, organiseerde de familie al een gerichte brainstorm van een ganse dag. Dat initiatief wordt zeker herhaald. Michiel ziet het sowieso zitten: “Als enige zaakvoerder of samen met mijn broer, beide opties hebben voor- en nadelen.” Intussentijd kijkt de onderneming uit naar een nieuwe locatie: een site op een industrieterrein om klanten en architecten te ontvangen en te inspireren.