Volgens de schattingen van het Federaal Planbureau mag Antwerpen zich opmaken voor 40.000 extra inwoners tegen 2030. Mooi zo; een stad die groeit, is een stad die leeft. Maar hebben we daar ook plaats voor? Euh, neen. Of beter gezegd: nog niet. Maar zoals u in deze special kan lezen, wordt daar momenteel heel hard aan gewerkt.
Vorige maand hadden we de luxe om onze Antwerpse situatie te vergelijken met die in twee andere internationale steden. We trokken met 35 vastgoedontwikkelaars twee dagen richting Lissabon, waar een enorme vastgoedboom bezig is. En een weekje later hadden we voor ons jaarlijkse congres Antwerp Real Estate een expertendelegatie uit Rotterdam uitgenodigd.
Conclusie: Antwerpen is op vlak van woningnood geen alleenstaand geval. In Lissabon staan ze er nog een heel stuk slechter voor, konden we zelf vaststellen. Met man en macht worden daar momenteel hele nieuwe stadsdelen gecreëerd. Terwijl er voor het sterk verouderde patrimonium in het oude centrum niet echt een plan op tafel lijkt te liggen. Het is iets waar alle kunststeden, waar ook Antwerpen toe behoort, mee worstelen sinds Europa steden heeft verplicht om hun gebouwenpark klimaatneutraal te maken tegen 2050. Klimaatneutrale nieuwbouw is een evidentie. Maar hoe gaan we de woningnood lenigen zonder het historische karakter van de stad te beschadigen? Wat doen we met al die vervallen pakhuizen en afgeleefde kantoorgebouwen?
Een probleem waar ze in Rotterdam door de grillige loop van de geschiedenis veel minder moeten van wakker liggen. Niet meteen iets om jaloers op te zijn, want de stad betaalde in de Tweede Wereldoorlog een zeer hoge prijs. Zowat het hele historische centrum van Rotterdam lag in puin na de bombardementen. Het gevolg is wel dat ze vandaag een veel jonger gebouwenpark hebben en de stad ook planologisch logischer in elkaar steekt.
En toch slaat Antwerpen allesbehalve een mal figuur tegenover haar Nederlandse tegenhanger. Hele stadswijken, scholen en openbare gebouwen ten noorden en het zuiden van Antwerpen worden de komende jaren op warmtenetten aangesloten. Een technologie waarvan vijftien jaar geleden
nog werd beweerd dat ze voor residentiële toepassingen geen toekomst had. Quod non.
‘Conclusie na Antwerp Real Estate en onze missie Lissabon: Antwerpen is op vlak van woningnood geen alleenstaand geval.’
Voor deze special zijn we ook gaan kijken wat er van de ambitieuze plannen van tien jaar geleden in huis is gekomen. Aanvankelijk vroegen we ons af of we wel vijf concrete realisaties bij elkaar zouden krijgen. Maar we hebben zelfs keuzes moeten maken. Want zowel de brownfieldsite van Petroleum Zuid als de oude Opel-terreinen in de haven worden herontwikkeld. En niet alleen de kop van de Antwerpse Leien is onherkenbaar veranderd met de bouw van de AP-Campus. Ook de ooit zo verfoeide Antwerp Tower aan het Operaplein wordt een echte eyecatcher in het hart van de stad.
Een nieuwe bouwcode moet ervoor zorgen dat we onszelf de komende jaren niet voorbij hollen. Zodat ondanks alle vernieuwing en extra ruimte het oude stadsgezicht wordt beschermd. Schepen voor Stadsontwikkeling Annick De Ridder licht de nieuwe code in dit nummer zelf uitgebreid toe. Veel
leesplezier alvast.
